ค้นหาบล็อกนี้

วันอังคารที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2552

สัตว์สี่เท้า

มีเรื่องสัตว์……….สี่เท้า……….มาเล่าขาน
เป็นตำนาน……….ท่านผู้เฒ่า……….ได้เล่าไว้
เป็นเรื่องราว……….เก่าแก่……….เกิดก่อนใคร
อยู่เมืองไทย……….ได้พบเห็น……….เป็นประจำ



เป็นสัตว์กีบ……….สี่เท้า……….ขนาดกลาง
ร่างผอมบาง……….หน้าตา……….ดูน่าขำ
มีมากมาย……….หลายสี……….มีขาวดำ
น้ำตาลเทา……….แดงก่ำ……….ปะปนกัน



หัวมีเขา……….เครายาว……….ใบหูใหญ่
ตาโตใส……….บ้องแบ๊ว……….เห็นแล้วขัน
ส่งเสียงร้อง ……….แบ๊ะ แบ๊ะ ……….แบ๊ะทั้งวัน
เดินคอสั่น ……….คอเอียง ……….เถียงไม่เป็น



จะดุด่า ……….ว่าอย่างไร ……….ก็ไม่เถียง
ตอบรับเพียง ……….แบ๊ะ แบ๊ะ ……….อย่างที่เห็น
กินผักหญ้า ……….เรื่อยไป ……….ไม่ลำเค็ญ
แต่กรรมเวร ……….มาพบ ……….กับผู้คน


เมื่อโจรร้าย ……….หลบหนี ……….คดีใหญ่
ออกข่าวไป ……….วุ่นวาย ……….โกลาหล
จ้าวนายสั่ง ……….ลูกน้องพลัน ……….สั่นลุกลน
ต้องดิ้นรน ……….ค้นหา ……….มาเข้ากรง


หลายเพลา ……….ผ่านไป ……….ใจห่อเหี่ยว
ชักหวาดเสียว ……….ไม่สม……….ดังประสงค์
เหนื่อยหนักหนา……….หาไม่เจอ……….อยากจะปลง
แต่จะส่ง……….รายงาน……….ท่านอย่างไร



ไร้วี่แวว……….โจรร้าย……….คล้ายล่องหน
มันหลีกลี้……….หลบพ้น……….ไปจนได้
ต้องโดนด่า……….หน้าคงร้อน……….ดังสุมไฟ
พวกผู้ใหญ่……….คงให้ลด……….ขั้นเงินเดือน



มีตำหนวด……….อวดเก่ง……….นักเลงใหญ่
มาบอกใบ้……….สงสัย……….หน้าตาเหมือน
อยู่ปลายนา……….หากิน……….อยู่เกือบเดือน
ชวนเพื่อนเพื่อน……….ล้อมจับ……….ลากจูงมา



เมื่อสอบความ……….ถามไถ่……….ก็ไม่ตอบ
มันก็ชอบ……….จับยัดกรง……….ก่อนละหนา
ลงมือเขียน……….รายงาน……….ตามตำรา
ผู้ต้องหา……….สารภาพ……….เป็นกาพย์กลอน



แบ๊ะแบ๊ะแบ๊ะ……….แบ๊ะแบ๊ะแบ๊ะ……….แบ๊ะแบ๊ะแบ๊ะ
ร้องแบ๊ะแบ๊ะ……….ต้องสงสัย……….เอาไว้ก่อน
แบ๊ะแบ๊ะแบ๊ะ……….เรื่อยไป……….ไม่อุทธรณ์
แบ๊ะแบ๊ะแบ๊ะ……….ต้องไปนอน……….ในซังเต



โจรผู้ร้าย……….หนีไป……….จนแก่เฒ่า
คนมาเล่า………..ให้ฟัง……….นั่งยิ้มเผล่
แพะรับกรรม……….ช้ำตรม……….สมคะเน
ผู้ร้ายเก๋……….ตำหนวดโก้……….โอ้ไทยแลนด์




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น