คิดถึง “ควาย” จริงๆ

๏คนกับควาย ไปทำนา ก่อนฟ้าสาง
เดินตามทาง แสงระเรื่อ เมื่อไก่ขัน
ต้องเตรียมตัว ตื่นนอน ก่อนตะวัน
คันไถ แอก แบกไว้มั่น พลันเดินไป

๏พบทักทาย สหาย เหล่าชาวนา
คลี่ใบตอง มวนยา รับวันใหม่
แสงวูบวาบ ส้มแดง เห็นแสงไฟ
สูบยาเส้น เดินไป ในท้องนา

๏บ้างจูงควาย บ้างขี่ไป ไม่หยุดพัก
งานเหนื่อยหนัก ยังคอย อยู่ข้างหน้า
รีบรุดเร่ง เดินจ้ำ ทำเวลา
ตะวันมา จะรุมร้อน ให้อ่อนแรง

๏พอถึงที่ ก็เทียมแอก เชือกผูกข้าง
คันไถวาง ยึดไว้ ไม่ให้แกว่ง
กดผานไถ แทงทิ่ม ที่ริมแปลง
ทำงานแข่ง กับเวลา ทุกนาที

๏ควายเดินนำ คนตามหลัง ตั้งใจมั่น
ทุกทุกวัน ทำงานหนัก มีศักดิ์ศรี
ฝากข้าวไว้ แก่พระแม่ ธรณี
ได้ปราณี รักษา อย่าเชือนแช

๏ควายกับคน รู้ทาง เดินข้างหน้า
คนรู้ว่า ควายจะไป ทางไหนแน่
ควายก็คิด ควายก็รู้ คนดูแล
เลี้ยงตั้งแต่ เป็นลูกควาย ยังวัยเยาว์

๏เมื่อควายอยู่ กับคน คนก็รัก
คอยฟูมฟัก แต่น้อย คนคอยเฝ้า
ยุงริ้นรุม ก็สุมไฟ ให้บรรเทา
ดูแลเจ้า ให้เติบโต จนเต็มกาย

๏ควายกับคน ไม่บ่นพร่ำ ทำงานหนัก
คนหยุดพัก นอนกินลม ใต้ร่มไม้
ควายหยุดพัก เล็มหญ้า ประสาควาย
เวลาบ่าย คลายร้อน ถึงตอนเย็น
………………………...................

๏เสร็จงานไถ ควายลากเกวียน ใส่ต้นกล้า
คนดำนา ควายพักผ่อน ลงนอนเล่น
คนช่วยกัน ดำนาไป จนใกล้เพล
เสียงพระเณร ย่ำระฆัง ดังกังวาน

๏เก็บกิ่งไม้ บนลานใหญ่ ใต้ตะแบก
กับข้าวแจก นั่งล้อมวง ส่งอาหาร
ไม่พึ่งพา ตะเกียบช้อน ชามถ้วยจาน
ห่อใบตาล ใบตอง ของใกล้ตัว

๏ได้เวลา ควายเคี้ยวเอื้อง คนเคี้ยวหมาก
ยาใบจาก ใบตองล้วน ชวนกันทั่ว
เอกเขนก สูบยา ตาพร่ามัว
ไม้หนุนหัว ลงนอน ได้ผ่อนคลาย

๏งานเหนื่อยนัก พักหน่อย ค่อยสดชื่น
ไม่ต้องฝืน หลับตานอน ตื่นตอนบ่าย
หากชีวิต ไม่หมกมุ่น ไม่วุ่นวาย
ความเป็นอยู่ เรียบง่าย ควายกับคน

๏ตกบ่ายลง ดำนา ต้นกล้าใหม่
อีกหลายไร่ รีบลงไว้ ให้ทันฝน
ต้องขยัน ดั่งมด ต้องอดทน
พอผ่านพ้น ดำนาไป ได้พักนาน
......................................

๏บ้างเข้ากรุง มุ่งมาด ปรารถนา
เข้าไปหา งานทำได้ ไม่เกียจคร้าน
ไม่อดอยาก เพื่อปากท้อง ต้องทำงาน
คนทางบ้าน ก็ห่วงใย ไร้หนทาง

๏ได้ยินยล คนกรุงเทพ ชอบเสพสื่อ
ทั้งยึดถือ ความยิ่งใหญ่ ใครอย่าขวาง
ตั้งเป็นกลุ่ม พันธมิตร คิดล้มล้าง
เป็นตัวอย่าง ขบวนการ ผลาญชาติไทย

๏เขาตะคอก ไมโครโฟน ตะโกนด่า
พูดถึงเรา คนรากหญ้า ว่าเหลวไหล
โง่ เซ่อ บ้า อีเดียท เชียท จานไร
พวกรากหญ้า เป็นใคร มิใช่คน?

๏หยามว่าเรา สมองโบ๋ โง่บัดซบ
เพราะเคารพ คุณความดี มีเหตุผล
นายกอยู่ ด้วยศรัทธา ประชาชน
ทุกแห่งหน คนทั่วไทย ให้คะแนน

๏ไม่หลงลม จอมปลุกปั่น พันธมิตร
เรามีสิทธิ ที่เรา เฝ้าหวงแหน
เสียงของเรา ก็ยิ่งใหญ่ ในดินแดน
เลือกผู้แทน เข้าสภา มาหลายปี

...................................................

๏พวกมันบอก เราถูกหลอก เพราะเราโง่
ให้โมโห ว่าคนไทย ไร้ศักดิ์ศรี
อ้ายโกตั้บ กลับลำ ทำอวดดี
อ้ายพวกผี พันธมาร ป่วนบ้านเมือง

๏พวกมันไล่ ให้คนไทย ไปกินหญ้า
อ้ายพวกบ้า ไม่เคยดู ไม่รู้เรื่อง
ไม่รู้จัก ใช้ปัญญา มาประเทือง
ไทยรุ่งเรือง อยู่ทุกวัน นั่นเพราะใคร

๏พวกมันเปรียบ เราเป็นควาย โธ่อ้ายห้า
ไม่รู้ค่า ว่าควายนี้ ดีแค่ไหน
ถ้ายกควาย เทีบบชั้น คนจานไร
ควายนั้นไซร้ ย่อมดีกว่า พวกบ้าบอ

๏ควายมีคุณ มานานช้า กว่าชีวิต
สุจริต มิคิดร้าย ใครเลยหนอ
รับผิดชอบ งานเล็กใหญ่ ไม่รั้งรอ
ไม่เคยก่อ ความวุ่นวาย ควายแสนดี

๏ควายนั้นเป็น เช่นคนซื่อ บริสุทธิ์
เปรียบประดุจ ผู้ครองธรรม นำศักดิ์ศรี
จะวัดใจ ควายสูงกว่า พวกกาลี
ควายไม่มี ทรยศ คดโกงใคร

๏ควายกับคน ปนอยู่ใน ประวัติศาสตร์
ควายช่วยรัก-ษาชาติ อันยิ่งใหญ่
บางระจัน นั้นเลื่องลือ ชื่อควายไทย
ขี่ควายไป สู้ศึก สอนศัตรู

.................................................

๏ทุกวันนี้ ชาวนาใช้ ควายพยนต์
ก็ต้องทน ค่าน้ำมัน นั้นแพงอยู่
ควายพยนต์ คนก็ยัง นั่งเลี้ยงดู
ต้องขัดถู ซ่อมแซม แถมสิ้นเปลือง

๏มีเกิดแก่ เจ็บตาย คล้ายควายเนื้อ
ต้องช่วยเหลือ ยามเจ็บไข้ ไม่รู้เรื่อง
อาการหนัก ต้องชักลาก เข้าในเมือง
ให้หมอเครื่อง ตรวจรักษา ราคาแพง

๏ควายพยนต์ ยามแก่เฒ่า เข้าใจยาก
ใช้ลำบาก เหลือใจ ไปทุกแห่ง
บางคราไถ ไม่ถึง สักครึ่งแปลง
หมดเรี่ยวแรง ติดดับ ขยับเดิน

๏จะดูแล รักษา ก็ลำบาก
ดูแลยาก ชาวนารู้ อยู่ผิวเผิน
จะรักษา ต่อไป ต้องใช้เงิน
เป็นส่วนเกิน จะเก็บไว้ ไม่ได้ดี

๏ควายพยนต์ ตายแล้ว ก็ตายจาก
ทิ้งเศษซาก ฝากไว้ ให้บัดสี
เนื้อไม่ได้ หนังกระดูก เขาไม่มี
สิ้นชีวี เหลือสิ่งใด ไว้ผูกพัน

.................................................

๏ทุกวันนี้ ใช่ว่าคน จะทิ้งควาย
อ้ายชี้บหาย ดูถูกได้ กระไรนั่น
อ้ายชาติหม่า ไม่เห็นค่า ไทยด้วยกัน
เสือกแบ่งชั้น แยกชน อ้ายคนกรุง

๏ถึงแม้ว่าข้า จะเป็น คนบ้านนอก
แต่ขอบอก ว่าจิตใจ ข้าใฝ่สูง
พวกเอ๋งใย ให้คนบ้า มาชักจูง
ข้าลูกทุ่ง มีความคิด วินิจฉัย

๏ข้าไม่ต้อง ไปเรียนเมือง มะริกา
มีวิชา พอรู้ สู้เอ็งได้
ท่านสมภาร วัดบ้านนา ท่านว่าไว้
อยู่ที่ใจ ตั้งจิต ให้คิดดี

๏เมื่อคิดดี วาจาดี เป็นศรีปาก
ไม่พูดมาก พูดบัดซบ พูดบัดสี
มธุรส วาจา ตามบาลี
ส่งผลที่ การกระทำ จำขึ้นใจ

๏เกิดเป็นคน ใช้วิชา เพียงเท่านี้
ความคิดดี มีสมอง ที่ผ่องใส
พูดจาดี คนเชื่อถือ กันทั่วไป
กระทำดี คนไว้ใจ ให้ทำงาน

๏พวกเอ็งนั้น มิอาจ มาเทียมข้า
คิดบ้าบ้า คิดอะไร ไร้แก่นสาร
ทั้งพูดจา หมาหมา ด่าระราน
ทั้งทำความ รำคาญ แก่บ้านเมือง

.................................................

๏จะบอกให้ ว่าควาย ไม่ยุแหย่
เมื่อควายแก่ ก็ไม่บ้า โพกผ้าเหลือง
ไม่ได้กิน ไม่ได้ ใช้ให้สิ้นเปลือง
ไม่ฟุ้งเฟื่อง จนล่มจม ล้มละลาย

๏จะบอกให้ ว่าควาย ไม่อวดอ้าง
เป็นแบบอย่าง ผู้ทรงศีล กินผักไม้
ควายกินหญ้า ละเนื้อสัตว์ อัศจรรย์ใจ
ตัวโตใหญ่ ใจใหญ่กว่า คนบ้าบอ

๏จะบอกให้ ว่าควาย ไม่อวดเก่ง
ทำนักเลง ปิดถนน คนเหลือขอ
ควายไม่ใช้ ผรุสวาจา เที่ยวด่าทอ
ควายไม่ก่อ ความวุ่นวาย ให้ปวงชน

๏จะบอกให้ ว่าควายไม่กลิ้งกลอก
วันวานบอก ว่าความดี ท่านท่วมท้น
เมื่อถึงครา ขอไม่ได้ ดั่งใจตน
วันนี้ด่า ท่านเป็นคน สารเลว

๏จะบอกให้ ว่าควาย ไม่สู่รู้
เหมือนกับพวก วิชากู พาสู่เหว
ควายนั้นเป็น ทองแท้ ใช่ทองเปลว
พวกล้มเหลวไม่เข้าท่าอย่าอวดดี

๏จะบอกให้ ว่าควาย ไม่แบ่งชั้น
ควายเหมือนกัน ไม่เหมือนกัน นั้นใช่ที่
คนก็ต่าง เกิดมา สร้างบารมี
สามัคคี ในหมู่ชน จึงพ้นภัย

............................................

๏เรื่องเอ็งด่า รากหญ้า ข้าฟังรู้
ควายนั้นอยู่ คู่กับคน แต่หนไหน
รัฐบาล ผ่านมา ก็ผ่านไป
เคยมีใคร ใส่ใจเรา เท่านายก

๏รัฐบาล ผ่านมา ข้าจำได้
ต่างมาพูด เอาใจล้วนโกหก
ชาวรากหญ้า หลงคำ พร่ำเพ้อพก
แล้วก็ตก ที่นั่งเก่า เศร้าแสบทรวง

๏รัฐบาล มาใหม่ ยังไม่เข็ด
มามดเท็จ จะฟูมฟัก รักแหนหวง
เป็นกระดูก ผุพัง พวกหลอกลวง
ไม่เคยห่วง ไม่จริงใจ ไม่มีเลย

๏ทุกวันนี้ รากหญ้า ต่างหน้าใส
ความมั่นใจ ทำกินได้ ไม่นิ่งเฉย
ทำสินค้า มีทุน คนคุ้นเคย
ไม่ต้องเอ่ย อ้อนนายเงิน เดินตัวเบา

๏จะรักษา พยาบาล แต่กาลก่อน
ต้องอ้อนวอน พ่อหมอ ขอร้องเขา
ไร้ศักดิ์ศรี ชีวิตใคร ใช่ของเรา
ป่วยเจ็บเน่า หน้าโรงหมอ รอวันตาย

๏วันนี้มี สามสิบบาท องอาจยิ่ง
เป็นทุกสิ่ง ไปรอหมอ ก็ไม่สาย
อาการหนัก ได้นอนห้อง ไม่ต้องอาย
รักษาหาย ได้กลับบ้าน สำราญใจ

๏เอ็งจะว่า อย่างไร ข้าไม่เชื่อ
พวกหน้าเนื้อ ทองเปลว พูดเหลวไหล
เที่ยวปั้นน้ำ เป็นตัว อยู่ทั่วไป
ทุกทุกวัน ตั้งใจ สร้างศัตรู

๏นี่พวกเอ็ง คิดจะสร้าง ประวัติศาสตร์
ขบวนการ กู้ชาติ มาดสวยหรู
กระจายพิษ ให้คนติด ตามไปดู
คนไม่รู้ ไม่ไตร่ตรอง ต้องหลงกล

๏ชาติไม่ล่ม แล้วไฉน ไปกู้ชาติ
มีความคิด อุบาทว์ ให้สับสน
เกิดปัญหา จราจร จลาจล
พาผู้คน ทำลายต้น ประชาธิปไตย

..............................................

๏ถ้าเปรียบควาย ตามประสา พวกเอ็งแล้ว
ก็ไม่แคล้ว เป็นพวกเอ็ง หรือไฉน
เปรียบดังลิง ได้แหวน นั่นประไร
หรือเปรียบได้ เหมือนดังไก่ ไปเจอพลอย

๏คนส่วนใหญ่ ในประเทศ เขาเลือกท่าน
พวกเอ็งนั้น เป็นเพียง เสียงข้างน้อย
เหตุคับข้อง หมองใจ อย่าได้คอย
มาเที่ยวด่า ลอยลอย ข้าเป็นงง

๏มีเรื่องราว อันใด ดูไม่เหมาะ
เพลงไม่เพราะ พ้องตาม ความประสงค์
รักจะเล่น ก็ต้องเล่น กันตรงตรง
ทำคดีส่ง ฟ้องผ่าน ศาลอาญา

๏มีหลายศาล อยู่ที่การ เลือกศาลไหน
ทำไวไว อย่าให้ ใครกังขา
รีบฟ้องไป อย่าได้ เสียเวลา
ถ้ามีหลัก หนักแน่นพอ ก็จบกัน

๏ถ้านายก โกงเห็นเห็น เช่นเอ็งว่า
พิพากษา ลงความว่า ผิดตามนั้น
ก็ต้องส่ง ลงอาญา ว่าตามทัณฑ์
เชื่อศาลทั่น พิจารณา ว่าตามจริง

๏วางใจศาล ท่านสั่งความ ตามกฎหมาย
ที่จัดการ คนร้าย ได้ดียิ่ง
มีอุทธรณ์ ฎีกา ถ้าท้วงติง
พิพากษา แล้วทุกสิ่ง สิ้นกันไป

..............................................

๏ควายกับคน เคยดิ้นรน อยู่ในโลก
เคยร่วมสุข เคยทุกข์โศก ยังทนไหว
ต่างก็มี หน้าที่ ต้องทำไป
ยังพึ่งพา อาศัย วางใจกัน

๏มิตรภาพ คงมั่น ไม่ผันแปร
ควายแท้แท้ มีความดี ที่ขยัน
คนกับควาย คอยช่วยเหลือ เกื้อกูลมั่น
วิถีอัน งามล้น คนรักควาย

๏ควายพยนต์ ทดแทน ช่วยทำนา
ขายควายให้ โรงฆ่า น่าใจหาย
ที่มีอยู่ ก็เลี้ยงดู อยู่กลายกลาย
คนไม่ได้ ดูแลควาย เหมือนวันวาน

๏ควายกับคน ทนอยู่ คู่ไร่นา
ควายคิดว่า คนเลี้ยงไว้ เป็นอาหาร
เอาไว้ฆ่า ในเวลา ที่มีงาน
คิดฟุ้งซ่าน หมดทางสู้ ทนอยู่ไป

๏คนกับควาย ดูคล้าย คนแปลกหน้า
ไม่คบหา กันแล้ว หรือไฉน
เคยสนิท ชิดเชื้อ เคยเชื่อใจ
มิตรภาพ ขาดแล้วใย ใจอาวรณ์

๏เออหนอคน กับควาย มากลายห่าง
ไม่มีทาง วางใจกัน เหมือนวันก่อน
อันน้ำใจ เคยมีให้ มาตัดรอน
เคยอาทร ต่อกัน พลันมลาย

๏ควายน้อยใจ คนใช้ควาย เป็นคำด่า
คนเห็นว่า ควายไร้ค่า ด่าเสียหาย
คนกับคน ก่นด่า ว่าไอ้ควายยยยยย
ควายด่าควาย ก่นด่า ว่าไอ้คนนนนนน๏