Speech of King John before the gathering barons.

(((((King John)))))
I did not make myself king.
God did.
King by Devine Right.
Now you come to me with this document seeking to limit the authority given to me by God.

(((((Barons))))) Sire, you give your word!

(((((King John))))) No.

(((((Barons)))))
Sire, you give us our words, Sire!
Did I command you to speak, sir?
(((((Barons)))))
Sire, we look to you!

(((((King John))))) Look to your estates, instead.

(((((King John)))))
You are fortune that I am in a merciful mood.
But as for Robin Longstride, that mason's son.
For the crime of the and incitement to cause unrest,
who pretended to be a knight of the realm,
a crime punishable by death,
I declare him, from this day forth, to be an outlaw!

To be hunted all the days of his life until his corpse, unburied, is carrion for foxes and crows.

Speech of Robin Longstride in front of King John

If you're trying to build for future,
You must set your foundation strong

The law of this land enslave people to it's king
a king who demands loyalty but offers nothing in return

I have march from France to Palestine and back
And I know in Tyranny lies only failure.

You build the country like you build the cathedral, from the ground up.
Empower every man and you will gain strength.

If your Majesty were to offer justice, justice in the form of a charter of liberties,
allowing every man to forage for his hearth, to be safe from conviction without cause
or prison without charge, to work, eat and live on the sweat of his own brow
and be as marry as he can.. then that king would be great.

Not only would he receive the loyalty of his people, but their love, as well.

What we would ask, Your Majesty, is Liberty.
Liberty by law.

Crappy Crap!

Crappy Crap

C'mon ปรอง C'mon ดอง กันดีไหม
Hurry up ไวไว อย่าได้ช้า
เป็น Road Map E-แอบ เจรจา
ไปปรึกษา หา Way อยู่หลายวัน

ผู้ยิ่งเล็ก ผู้ยิ่งใหญ่ ให้ Credit
ร่วมเสนอความคิด แล Vision
Torlae Land, England, American
ร่วมสร้างสรรค์ To dream, what to do

ฝ่าย Hi So ไฮเซ็ง เล็งผลเลิศ
Reconcile จะบังเกิด กันสุดหรู
ส่ง Signal นิ้งหน่อง ของแม่ปู
ให้ลูกออกจากรู มา Unite

Walk straight สิลูก อย่าล่อกแล่ก
อย่า Zigzag, Side way เดินเฉไฉ
ลูกย้อนถาม Hey You! เดินอย่างไร
You เดินได้ ก็สอน I ให้ลอกเลียน

แม่ปูว้าก Bull shit! Idiot นัก
มานั่งพัก Watch me out เจ้าหัวเกรี๋ยน
You know who ไม่รู้หรือ คือยอดเซียน
จงพากเพียร Practice และอดทน

แล้วแม่ปู เดิน Side Way เซ แซด แซด
ลูกร้องถาม What's that? ทำหน้าย่น
แม่ปูร้อง Hell No! โอ้ อับจน
ฉันแค่บ่น Sorry Son, ฉันเสียใจ...นะจ๊ะ

Hey You!
ใยไม่ดูคนไทยเดี้ยงกันถ้วนหน้า
แล้วยังอยู่ Bullshit ผิดเวลา
Agenda คืออะไร I ชักงง

Reconcile ภายใต้ คำตอแหล
เพราะ Nowhere to go โง่ และ หลง
SOE มีคำถามความมั่นคง
แล้วตกลงเรื่องของ You หรือ ของ I

Protesters แปลงเป็น Terrorists
Oh! Damn You. Bullshit ช่างคิดได้
อีกทั้ง Red Warrior เออ! ทำไป
ให้ตีไข่ ใส่ Color เพ้อให้พอ

ก็คอยดู เพราะ You Cruel สร้างความแค้น
Torlae Land ร้อนจนเลือดเดือดแล้วหนอ
Destiny ที่เราเฝ้าคอยรอ
You ยอมหักไม่ยอมงอ ก็เตรียมตัว

จากวันนั้น วันที่ You. Coup D'etat
Conspired โดยนายหน้า คนมันชั่ว
หลง Power เพ้อบ้า ตามืดมัว
คิดว่า Sure แต่ความชังยังยืดยาว

สิทธิ-เสรี Freedom ปลอมมาให้
ธรรมนูญ Under Guided. I ปวดร้าว
แล้วยังมา ยึกยัก F_ck Around.
I กินข้าว ไม่ใช่ควาย I เป็นคน

.....................

Democrat เคลือบสีที่ฟอกย้อม
อีก Freedom ก็ของปลอมช่างน่าขัน
Liberty เขาก็มีของแท้กัน
แต่บ้านฉัน นั่นของแท้ Torlae Land

Human Rights ไม่ต้องมีจะดีกว่า
เพราะ Hidden Agenda , Important!
Committee ก็มั่วได้ ไปแกนแกน
Governance. So bad ฉัน Sad จัง

Parliament เหม็นคาวเรื่องฉาวโฉ่
ทั้ง Hi So, Lo So ทำโง่งั่ง
Minister, Senator เรอเสียงดัง
อยากจะนั่ง NGV ให้ปรีดา

อยากจะได้ 3G ไม่มีหรอก
จะต้อง Blocked web site ไห้โหยหา
TV News, TV Old โอ้ขวัญตา
มาร่วม Propaganda บ้าหอบฟาง

Rule of Law ขอขีดเส้น แล้วเว้นวรรค
ตราชั่งหนัก One Way เป๋เอียงข้าง
เพระ Justice ไม่เคยคิดอยู่ตรงกลาง
He ลากบ้าง She ลากบ้าง ช่างปะไร

Dictator เจอกับ REDs เริ่มเข็ดเขี้ยว
ชักเล่นเสียว ซู่ซ่า มา Surprised
อยากจะปรอง อยากจะดอง Reconcile
ผู้ยิ่งใหญ่ ยังไม่ Care ช่าง.........มัน

ประวัติศาสตร์

ประวัติศาสตร์ปิดตาเขียนความขื่นขม
บนทึกบนเปลือกตมความงมโง่
จารจารึกตามบัญชาจากเดโช
แห่งกรุงไกรใหญ่โตโสเภณี

สิ่งที่เกิดที่เป็นเป็นอย่างหนึ่ง
ที่เขียนถึงบอกกันอย่างนั้นอย่างนี้
แล้วขัดเกลากระทงความงดงามดี
จึงชวนชี้ว่าชำระประวัติไทย

เลือกขีดฆ่าหาข้อผิดข้อบกพร่อง
ให้ถูกต้องนั้นจึงจัดบรรทัดใหม่
ที่ถูกต้องนั้นตามความถูกใจ
ที่อ่านเรียนเขียนไปไม่เหมือนจริง

ประวัติศาสตร์เล่มสองต้องกล้าเขียน
เป็นบทเรียนเรื่องใหม่ในทุกสิ่ง
เปิดเส้นทางสายใหม่ให้อ้างอิง
เพื่อทัดทานท้วงติงเรื่องโบราณ

แมงสาปกับตะกวด

แมงสาบส่งสายตามาชวนชัก
ช่อกุหลาบแห่งรักมามอบให้
ประดับหางสีแดงสีแห่งไฟ
ตะกวดห้อยกลอยใจมะพ่อมา

ครั้นแมงสาบทั้งฝูงจูงตะกวด
ถ่ายรูปโชว์จำอวดระเริงร่า
แล้วหมั้นหมายขายวิญญาณเข้าวิวาห์
เซ็นต์สัญญาแบ่งสมบัติแห่งรัฐไทย

ทั้งแมงสาบแลตะกวดที่ท้องกิ่ว
เกิดความหิวก็โหยหามายาไส้
ต่างคิดแผนก่อการอันจัญไร
ช่วงชิงความเป็นใหญ่อยู่ในรัง

นี่ของกูนั่นของมึงอย่าพึ่งโกรธ
มากล่าวโทษอย่างไรโถ..ไอ้งั่ง
เริ่มด่าทอทุ่มเถียงส่งเสียงดัง
ความขัดแย้งแย่งกันแม้ที่ยืน

เมื่อยามรักผักต้มขมว่าหวาน
แม้นอ้อยตาลว่าขมก็ชมชื่น
ฟ้าสว่างกลางวันว่ากลางคืน
แค่เตาฟืนก่อไฟก็ไม่แคร์

เคยกอดรัดฟัดเหวี่ยงยืนเคียงคู่
สบตาจ้องมองดูดั่งรักแท้
เพลาผ่านเพียงวันกลับผันแปร
โอละแม่โอละพ่อไม่ง้องอน

ประกายเพชร

ความละโมบโลภล้นจนเกินห้าม
ใจต่ำทรามตามมารที่มักได้
ไม่รู้เห็นว่าจะเป็นของของใคร
จะอย่างไรขอเพียงให้ได้ครอบครอง

ยิ่งสูงส่งเสียดฟ้ายิ่งฟุ้งเฟ้อ
หลงละเมออำนาจอันมัวหมอง
มิหักห้ามตามแต่ใจไม่ไตร่ตรอง
มิใส่ใจใครจะมองเห็นมลทิน

ความละโมบโลภล้นจนเกินแก้
หลงไล่ตามความสุขแท้สลายสิ้น
แม้นเสียงคนก่นด่าทั้งแผ่นดิน
ก็มิอาจยลยินด้วยชินชา

ประกายเพชรเก็จแก้วประกายแสง
ได้สำแดงคนบาปใจหยาบช้า
ให้โลกรู้โลกดูได้เต็มตา
ได้รู้ว่านางฟ้าหรือซาตาน

The Big Bright Blue Diamond

สีน้ำเงินงามระยับระเริงร่าน
ทิพย์วิมานแห่งเทพไท้ไม่งามสม
ประกายแสงสอดเคล้าเร้าอารมณ์
เกินจะข่มแล้วใจไม่เว้นวาง

มันยากนักยากหนากว่าสิ่งไหน
หากจะให้คืนเพชรอันพราวพร่าง
สีน้ำเงินสดใสในมือนาง
แสงสุกใสส่องสว่างวะวับวาม

เมื่อเพชรอยู่ในมือนางถือไว้
นางยิ่งหวงดั่งดวงใจไม่หักห้าม
เฝ้าชื่นชมเชยสุขทุกโมงยาม
กิเลสกามก่อเกิดเพริศพรรณราย

หลายชีวิตสังเวยประกายแสง
ความร้อนแรงรัดรึงถึงเลวร้าย
เพชฌฆาตสาดแสงส่องประกาย
เป็นแสงแห่งความตายตราบนิรันดร

เจ้าของหวงทวงถามร้องตามหา
แม้นรู้ว่านางครองไว้ไม่ถ่ายถอน
กิเลสโลภโลมไล้ดั่งไฟฟอน
ปรารถนาอาวรณ์และอาลัย

มิอาจถามตามที่เห็นเป็นเพชรนั้น
นางสรวมใส่ในวันที่สดใส
สีน้ำเงินงามระยับงามจับใจ
เพชรนั้นมาจากไหน นะแม่นาง

หยาดเพชร

หยาดเพชร - Unter - 10-16-2010 11:27 PM

เพียงหยาดเพชรเก็จแก้วประกายแสง
เกิดนิยามความเปลี่ยนแปลงไปทั้งสิ้น
เสียงฟ้าลั่นสั่นสะเทือนทั้งแผ่นดิน
สะท้านทั่วทุกถิ่นทุกข์ระทม

ประกายแสงแรงจรัสบรรเจิดจ้า
บรรลุกาลเวลาอันขื่นขม
มีเพียงหนึ่งเทพไท้ได้ชื่นชม
ประกายเพชรพร่างพรมพริ้งเพริศพราว

ประกายตาท้าทายประกายเพชร
จึ่งสำเร็จสุขสมอารมณ์ฉาว
ได้ดื่มด่ำดอมดมดังชมดาว
เป็นเกล็ดแก้วแวววาววะวับวาม

ประกายแสงสาดส่องเริ่มหมองหม่น
วิญญูชนขึ้งเคียดแลเหยียดหยาม
ด้วยรังเกียจก้อนเก็จเพชรน้ำงาม
ที่สร้างความต่ำทรามสู่สังคม

เกิดประกายเกรี้ยวโกรธถึงวิกฤต
อิทธิฤทธิ์ละเลงเลือดหลายร่างล้ม
ชีวิตพรากวิญญาณจากปิดเงื่อนปม
ความระทมทุกเทวษจากอธรรม

ประกายหม่นเศร้าหมองยามต้องแสง
แปรเป็นเลือดสีแดงดูเลิศล้ำ
กิเลสโลภกำเริบด้วยกงกรรม
ยังหมกมุ่นความมืดดำในสันดาน

ประกายแสงแดงเลือดเหมือนร่ำไห้
บันดาลทุกข์มหันตภัยมหาศาล
ต้องคำสาปตราบทุกทิวาวาร
เสียงก่นว่าด่าประจานไม่เจ็บอาย

ประกายเพชรเก็จแก้วบรรเจิดจ้า
เผาแผ่นดินแผ่นฟ้ากว่าสลาย
เผาเรือนร่างทุรชนจนวอดวาย
ตำนานเพชรเม็ดสุดท้ายในมือโจร

Commoner

Pauper suits you all

Nothing I can give you more

Your faith to be served, not to be free

You’ll serve no one but only me

Commoner, there you are

You’ll never reach the nearest star

Your lives are grow well in my land

Your destinies are in my hand

Freedom, shit! It’s just a word

It’s nothing worth but just absurd

Equality, for me is an idiot

They’re mean nothing but fucking bullshit

This is my land, you have to know

You must kneel down, bow your head low

The craps you’ve asked, I just can’t give

Must be obliged, I’d let you live

ความเงียบ

ความเงียบงันสนั่นก้องใต้ท้องฟ้า
พสุธาสั่นสะท้านสะเทื้อนเสียง
ความเงียบงันลั่นดังทั่ววังเวียง
ฟ้าพอเพียงเหนือพื้นพสุธา


ความเงียบงันสนั่นก้องทั่วท้องน้ำ
จะเก็บงำจำไว้ไปชาติหน้า
ความเงียบงันสั่นไหวในธารา
เสื่อมศรัทราทั่วถิ่นแผ่นดินดำ


ความเงียบงันสนั่นก้องทั่วท้องทุ่ง
ความเจ็บปวดปรงปรุงประกาศย้ำ
ความเงียบงันครั่นครื้นความทรงจำ
เก็บความทุกข์ถูกกระทำช้ำเกินทน


ความเงียบงันสนั่นก้องทั่วท้องฟ้า
ที่สั่งฆ่า ฆ่าไป ก็ไร้ผล
ก่อเกิดนับไม่ถ้วนจำนวนคน
เสรีชนตาสว่างแลซาบซึ้ง……..

เฮ้ย! ไพร่

เฮ้ย! ไพร่
อธิปไตยมีไว้ให้พวกข้า
ผู้ปกครองป้องเมืองเนิ่นนานมา
เหล่าเสนาอำมาตย์แลผู้ดี


เฮ้ย! ไพร่
ผืนแผ่นดินอยู่ได้จวบวันนี้
เพราะอำนาจวาสนาบารมี
เป็นศักดิ์ศรีแห่งสยามนามประเทือง


เฮ้ย! ไพร่
ทรัพย์เพียงพอยาไส้สลึงเฟื้อง
สร้างถนนหนทางสร้างบ้านเมือง
ให้รุ่งเรืองเลิศหรูอลังการ


เฮ้ย! ไพร่
ต้องรับใช้ไปรับเกณฑ์เป็นทหาร
ถวายชีวีพลีสู้ผู้รุกราน
พญามารแลอำมาตย์คือชาติไทย

ประชาธิปไตย.....คำตอบจากสวรรค์

ความมืดมนอนธกาลไม่ผ่านพ้น
ค่าของความเป็นคนยังหล่นหาย
เสรีภาพแห่งปัญญาถูกท้าทาย
เสรีชนบนความหมายต่างมุมมอง

อันอำนาจอธิปไตยให้ทวยราษฎร์
ป่าวประกาศปลอบใจไพร่ทั้งผอง
เป็นประชาธิปไตยในครรลอง
จะปกครองแผ่นดินไทยให้เป็นธรรม

อ้างสามเสาเอาหลักการมาก่อร่าง
นิติบัญญัติ จัดวางไว้น่าขำ
เอาเลือกตั้ง ลากตั้ง มานั่งยำ
สร้างรอยดำรอยด่างไว้ในสภา

บริหารก็ต้องให้อยู่ในกรอบ
เราต้องชอบเป็นคำตอบจากฟากฟ้า
เป็นนายกจะอยู่ได้ ในสายตา
รับสนองบัญชาจากซาตาน

ยุติธรรมกำหนดไว้ให้อำนาจ
เพื่อแยกขาดประชาชนพ้นจากศาล
แยกองค์กรปริศนาตุลาการ
อยู่ในอุ้งมือมารแต่นานมา

แบบไทยๆ ประชาธิปไตย ได้เพียงชื่อ
ต่างยึดถือเหนี่ยวรั้งดั่งใบ้บ้า
เป็นอำนาจอธิปไตยไร้ราคา
เป็นประชาธิปไตยแต่พอเพียง

เมื่อกฎหมายหมายกดมาก่อนเก่า
จะยึดเสาหลักใดไร้สิทธิเสียง
ไพร่กู่ร้องก้องดังรอบวังเวียง
มิคู่ควรคู่เคียงกับคนจน

กัมปนาทปังปังเสียงปืนลั่น
เป็นคำตอบจากสวรรค์อันเปี่ยมล้น
ด้วยเมตา กรุณา ประชาชน
ความหลุดพ้น มอบแด่ไพร่ ใต้ฝ่าตีน

"สร้างภาพ"

ผู้รับเหมาขนมาสักห้าร้อย
แล้วค่อยๆ "สร้างภาพ" ให้เพริศพริ้ง
เพื่ออำพรางอย่างไหนปลอมอย่างไหนจริง
ทุกๆสิ่งเสกสรรปั้นเรื่องราว

ผู้รับเหมาขนมาอีกห้าหมื่น
สร้างภาพใหม่ให้กลืนกินความฉาว
ค่อยอำพรางความบัดสีราคีคาว
สร้างเป็นดาวดวงใหญ่ให้ลอยฟ้า

ผู้รับเหมาขนมาอีกห้าแสน
ทั่วดินแดนระดมสร้างกลางเวหา
คงกระพันวันเดือนผ่านกาลเวลา
ภาพมายาติดตาติดตรึงใจ

ผู้รับเหมาขนมาอีกห้าล้าน
ภาพปลิวว่อนจักรวาลสะท้านไหว
สิ้นถ้อยคำตำหนิติติงใด
ภาพสมบูรณ์สดใสในมายา

Perfect! More than Perfect! Too Perfect!