ค้นหาบล็อกนี้

วันศุกร์ที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2554

?!?!?!?!?!?!?!?!?!?!

ขยายความตามบทบีบบังคับ
ต้องคำนับนบน้อมยอมกราบไหว้
มึงจำต้องยินยอมต้องพร้อมใจ
สัญชาติไพร่เกิดในถิ่นไทยงาม

กี่บรรทัดกี่บทเพื่อกดขี่
ด้วยสิทธิ เสียง เสรี นี้ต้องห้าม
เพื่อไพร่ฟ้าหน้าดำต้องทำตาม
สร้างนิยาม จงรัก จงภักดี

ขยายความตามบทเพื่อกดข่ม
ให้บรรลุอารมณ์ระริกระรี้
เสี้ยวความสุขของไพร่เคยได้มี
ถูกกระทำย่ำยีอย่างเลือดเย็น

กี่บทบาทกี่มาตราเขียนมาเถิด
หวังก่อเกิดกากความรักจักได้เห็น
บีบหัวใจไพร่ยิ่งช้ำยิ่งลำเค็ญ
รอเลือดสาดซ่านกระเซ็นจึ่งเป็นไท

ที่มีหมายมัดคอก็ไม่สม
ต้องเพิ่มบทกดข่ม ข้า ทาส ไพร่
ทั้งหู ตา จมูก ปาก ลิ้น กาย ใจ
ต้องกดไว้ อย่าได้รับ อย่าได้รู้

ปรัชญาเมธีแลขี้ครอก
ต่างสำรอกร้องเล่นเป็นลูกคู่
ข้า ทาส ไพร่ ไร้ดวงตามาแลดู
สร้างเล่ห์กลเหลี่ยมคู คุ้มกบาล

ความจงรักภักดีที่พึงได้
มาจากใจ มิใช่ หรือคะท่าน?
ความรักจากปากพล่ามตามสันดาน
เพียงอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นลง

ขยายความตามบทบีบบังคับ
ให้ยอมรับว่าสวรรค์นั้นสูงส่ง
ธรรมชาติมิอาจฝืนให้ยืนยง
ยามปลิดปลงตายไป ไพร่ไชโย!