ค้นหาบล็อกนี้

วันศุกร์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2552

เจ้าข้าเอ๋ยเคยโง่ก็โง่อยู่

เจ้าข้าเอ๋ยเคยโง่ก็โง่อยู่
กระซิบบอกกรอกหูผู้ขลาดเขลา
ถือตัวเลขโชคลางมาชำเรา
ขอจงเอาเลขเก้ามาเป็นแกน


อธิษฐานชาวไทยให้ก้าวหน้า
ตั้งเลขผานาทีไว้บนแท่น
น้ำลายร่วงน้ำตาหลั่งทั้งดินแดน
ขอตอบแทนที่อาศัยใต้ชายคา


จะอยู่ร้อนอยู่เย็นก็ยังอยู่
จะกรีดเชือดเลือดปูไปทั่วหล้า
จะคับข้องหมองใจไม่นำพา
ก็ยินดีที่เกิดมาบนแหลมทอง


เมื่อในน้ำมีปลานามีข้าว
จงเก็บเกี่ยวกินเอาเถิดพี่น้อง
ให้เกิดกินเกียรติกามตามครรลอง
มิพักต้องสงกาหาเรื่องราว


ตั้งเลขผานาทีให้ดีแท้
ขอเพียงแต่ ก้าว ก้าว ก้าว ก้าว ก้าว ก้าว ก้าว
จากผืนดินโบยบินไปกินดาว
ทั้งหนุ่มสาวแก่เฒ่าท่านรู้ทัน


ต้องเม้มมิดปิดปากทนเจ็บปวด
ให้คนโง่โอ้อวดแลเยาะหยัน
พลังเก้าพราวแสงแข่งตะวัน
ด้วยดวงจิตคิดสั้นดันทุรัง


เมื่อในน้ำหมดปลานาหมดข้าว
จะกี่ล้านเลขเก้าล้านความหวัง
แล้วแหกปากร้องไปให้ใครฟัง
เสียงจะดังแค่ไหนใครได้ยิน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น