ถึงเวลาทวงคืนประเทศไทย

เจอสีแดงแมงสาปก็สิ้นท่า
ดวงชาตาตกต่ำตามวิสัย
ความคาดหวังว่าครั้งนี้จะมีชัย
ต้องแพ้ภัยในสนามยามประลอง

ทั้งหัวเหลืองซ่าหริ่มที่เริงร่าน
สารพัดวิชามารมาปกป้อง
ทั้งเล่ห์กลขนขวายมาก่ายกอง
ก็ยังต้องพ่ายแพ้แก่สีแดง

อีกมือตีนอำมาตย์ฟาดไปทั่ว
รวมสื่อเลวสื่อชั่วช่วยยุแย้ง
ทั้งหน้าหมาหน้าหม้อก็ตะแบง
เฒ่าชะแรแก่เกินแกงก็ออกมา

รวมด๊อกเต้อร์ด๊อกแต๋วตามถล่ม
ในสังคมลิเกย์เก่าไม่เข้าท่า
คุณธรรมกำมะลอเริ่มโรยรา
จึงเสาะหาอาญามายืนยัน

โน่นก็ผิด นี่ก็ผิด นั่นก็ผิด
ความซื่อสัตย์ดัดจริตมาขีดคั่น
ลากกากเดนเผด็จการมากีดกัน
จะดับฝันทาสไพร่ในแผ่นดิน

ไพร่ก็เลือกผู้นำตามระบอบ
เป็นคำตอบจากใจไพร่ทั้งสิ้น
ในโลกหล้ามหาชนได้ยลยิน
แลกกับเลือดที่หลั่งรินเพื่อเสรี

มหาชนชาวไพร่ในประเทศ
มีความชอบในขอบเขตของเรานี้
อธิปไตยในสิทธิที่พึงมี
เป็นความหวังในชีวีชี้ชะตา

ไม่มีแล้วไพร่เลือก-อำมาตย์ล้ม
ไพร่บังอาจ อำมาตย์ข่ม ยอมก้มหน้า
อย่าได้หยุดใต้อาวุธหรืออาญา
ถึงเวลาทวงคืนประเทศไทย

อีกไม่นาน

ที่รับรู้ ที่รับทราบ ที่กราบไหว้
มิเคยข้องหมองใจในกาลก่อน
เมื่อรับรู้เรื่องที่ดูคือละคร
ที่ยอกย้อนซ่อนแง่แลเงื่อนงำ

ทุกบทบาทวาดภาพฉาบน้ำผึ้ง
แสนซาบซึ้งตรึงใจไพร่ตอกย้ำ
ท่านเหนื่อยยากลำบากล้นทนระกำ
ไพร่ก็จำ กัดกินข้าวกับก้อนเกลือ

ความตอแหลจากลมลิ้น สิ้นความขลัง
ความขึ้งเคียดเกลียดชังยังคงเหลือ
จากนิยามความคิดยาพิษเจือ
ยัดความเชื่อในชั้นชนพลเมือง

เสรีภาพแห่งไพร่ได้แลเห็น
บังเกิดเป็นแสงรุ้งอันฟุ้งเฟื่อง
ไพร่จะสร้างทางสายใหม่ให้รุ่งเรือง
หลังปลดเปลื้องปล่อยโซ่ตรวนที่ตีตรา

ลุกขึ้นเถิดชาวไทไพร่ทั้งผอง
มาเรียกร้องสิทธิ์เสรีที่ขอบฟ้า
มาร่วมแรงก่อร่างสร้างศรัทรา
เทวดาแสนดีไม่มีจริง

ด้วยสองตีนสองมือคือสัจจะ
มุมานะพยายามข้ามทุกสิ่ง
ภาพความดีสีสวยเคย อวย อิง
มาพึ่งพิงจิตใจในตัวตน

โน่นแน่ะ แสงสว่างอยู่ข้างหน้า
จะนำพา ข้า ทาส ไพร่ ให้หลุดพ้น
เลิกใฝ่หาฟ้าประทานบันดาลดล
ถือสิทธิความเป็นคนจึงคู่ควร

เดินสู่ทางข้างหน้า ข้า ทาส ไพร่
อดีตกาลผ่านไปไม่คืนหวน
ละทิ้งภาพมายา อย่าเรรวน
ฟ้าแปรปรวนจะสิ้นไป อีกไม่นาน

โฆษณา. Unlimited

กาลเวลาล่วงเลยเผยสิ่งเร้น
สิ่งที่เห็นมิได้เป็นเช่นคำกล่าว
ภาพที่เห็นมิได้เป็นเช่นทุกคราว
ทุกเรื่องราวเป็นลิเกย์แลละคอน

โฆษณาพาใจให้คาดหวัง
ว่าคนยังคลั่งไคล้ไม่ถ่ายถอน
โฆษณาแต่เช้าจวบเข้านอน
เอื้ออาทรทุกวันทุกชั้นชน

ถูกปลูกฝังตั้งแต่เกิดจนแก่เฒ่า
เมืองไทยเราแสนดีมีสุขล้น
แม้นทุกข์ยากลำบากนักจักต้องทน
ต้องเจียมตนเจียมตัวไปตามกรรม

ทุกโรงเรียนเพียรสอนแต่อ้อนออก
ไม่ต้องคิดคุณครูบอกแลตอกย้ำ
ให้เด็กน้อยพยักหน้าตาดำดำ
เชื่อฟังคำคุณครูทุกถ้อยความ

อนุบาลผ่านประถมก็รู้ทั่ว
เหมือนควาย งัว คิดสงสัย อย่าได้ถาม
สักการะเคารพยิ่งสิ่งดีงาม
ทุกโมงยามย้ำเตือนตลอดมา

มัธยมยังยัดเยียดนิยายฝัน
เป็นเรื่องราวพิลึกพิลั่นอันเก่งกล้า
ประวัติศาสตร์สุโขทัย-อยุธยา
แล้วข้ามมาธนบุรี-จักรีวงศ์

มีมหาวิทยาลัยแห่งไหนสอน
เกินกว่าบทละคอนอันสูงส่ง
ประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์แลเผ่าพงศ์
ระเริงหลงเป็นลิเกย์เทวดา

โฆษณาพาใจให้เคลิ้มฝัน
สมองตีบสมองตันกันทั่วหน้า
ต้องตอกย้ำด้วยถ้อยคำโฆษณา
เหมือนหนึ่งว่า ข้า ทาส ไพร่ ไร้ความคิด.........

...............................................
พลังแห่งการโฆษณาโดยไม่จำกัดเวลา และ สถานที่
ไม่มีใครไปร้องเรียมสมาคมคุ้มครองผู้บริโภค
ว่าที่โฆษณากันทุกวี่ทุกวันนั้น เป็นโฆษณาเกินจริงทั้งสิ้น

ขออนุญาต.

มึงก็แค่ขี้ข้า ที่ตาเหล่
มาทำเท่ห์เก๋ไก๋ไอ้ลูกหมา
โถไอ้ยุดอย่าอวดโม้โฆษณา
มาทำบ้าโอชาหรือโอเลี้ยง

มึงก็ไพร่กูก็ไพร่มิใช่หรือ
แค่มีมือถือปืนแล้วยิงเปรี้ยง
เกาะกระโปรงเกย์เฒ่าเคล้าคลอเคียง
มึงก็เพียงขี้ครอกเขาหลอกฟัน

มึงก็ไพร่ใครก็รู้ดูก็เห็น
มึงก็เป็นแค่ขี้ข้ามาข่มขวัญ
ทำขึ้งโกรธจะคาดโทษขู่ลงทัณฑ์
หัวหน้ายามสารขัณฑ์รับบัญชา

ความโง่งมจมปลัก รักจนหลง
ทระนงว่าสูงส่งสูงเสียดฟ้า
เคยเป็นยามยืนตาเหล่ อยู่เอกา
ไปแนวหน้านั่งยองๆเป็นแค่ยาม

บุญนำพาวาสนามากระชาก
เป็นขี้เรื้อนเกลื้อนกลากดูเกรงขาม
เห็นผู้เฒ่าเร้าใจในกลกาม
จึงติดตามมาเลียบเลียงข้างเวียงวัง

มาอวดโอ้โอ่อ่าว่ากูใหญ่
สารพัน ทำจัญไรตามใบสั่ง
พูดลุกลี้ลุกลนให้คนชัง
ทำคุ้มคลั่งดั่งควายคะนองนา

เหวยๆไพร่จงอยู่ในความสงบ
จงเคารพค้อมคำนับนะขี้ข้า
กูแลเห็นมึงเป็นยามตามบัญชา
ใต้ฟากฟ้าไทยแลนด์แดนลิเกย์

............................

ขออนุญาต ถุย.....ไอ้ขี้ข้า

พอเพียงเท่านั้น

เศษถะกิดกำลังร่วงลงสู่เหว
เมื่อคนเลวน้ำลายสอบริหาร
ประเทศไทยใต้ร่มโพธิ์ที่โบราณ
จึงดักดานดำดิ่งทั่วแดนดิน

กิจการงานทุกอย่างต้องย่อยยับ
อันธพาลขานรับด้วยลมลิ้น
คนกลุ่มน้อยคอยแต่กู้มาโกงกิน
ความสุขสิ้นความทุกข์ซ้ำจากน้ำลาย

ดีแต่พูดตูดหรือปากขากหรือตด
เห่าประชดประชัน มันชิบหาย
แค่มองเห็นก็คลื่นเหียนอ้วกเจียนตาย
ยังไม่วายโคสะนาว่าเด่นดี

เปนประเทศดีวิเศษแลสูงส่ง
ที่ดำรงจงรักด้วยศักดิ์ศรี
ล้วนโอ่อ่าทั้งเทวาแลเทวี
สถิตย์ที่ ณ สวรรค์อันแสนงาม

มองลงมาไพร่ฟ้าน้ำตาร่วง
สิทธิเสรีที่แหนหวงต้องทวงถาม
อธิปไตยชื่นชมได้แต่ในนาม
เป็นนิยามนิยายอันแยบยล

โคสะนาว่าไพร่นี้ล้วนมีสุข
ใครจะทุกข์จะช้ำระกำหม่น
มันก็เพียงไพร่ฟ้าเกิดมาจน
ก็ต้องทนด้วยผลกรรมที่ทำมา

เครื่องเซ่นไหว้ส่งให้มิได้ขาด
ประชาราษฎร์ร้อนรนทนเหนื่อยล้า
ได้รับเพียงเสียงอวดโอ่โคสะนา
ให้เชิดชูบูชาน้ำตานอง

ต้องพอเพียงเลี่ยงไม่ไหวในวันนี้
ข้าวของแพงหูฉี่เชียวพี่น้อง
พริกน้ำปลาราคายิ่งกว่าทอง
ครานี้ต้องตามง้อขอพอเพียง

ไอ้ยามเหล่แห่งโรงลิเกย์

ได้มาเกาะชายกระโปรงไอ้เกย์เฒ่า
แลบลิ้นเลียโลมเล้าเอาตำแหน่ง
หัวหน้ายามตามสุดลิ่มคอยทิ่มแทง
เกิดกำแหงว่ากูนี้มีฝีมือ

โถไอ้ยามมึงยังซ่ายืนตาเหล่
ยืนเฝ้าโรงยี่เกย์เท่นักหรือ?
ก้านสมองเทียบกันชั้นกระบือ
ชาวบ้านด่า มาทำหือ เดี๋ยวห่าลง

แค่ถือปืนยืนยามตามหน้าที่
คิดว่ามีศักดิ์ศรีที่สูงส่ง
ใครเห็นมึงคลุ้มคลั่งยังมึนงง
คิดว่าคงคล้ายคล้ายควายตกมัน

ได้เป็นตัวหัวหน้ายิ่งบ้าหนัก
ยิ่งโง่งมจมปลักว่าเทพปั้น
ได้โปรโหมดโคตรซ่าสารพัน
จึ่งนอนฝันคิดเฟื่องยึดเมืองไทย

โถไอ้ยามมึงอยากยึดอำนาจ
มึงมีความสามารถสักแค่ไหน
มึงคงได้แค่ฝันไอ้จัญไร
จงรับรู้กูชาวไพร่ไม่มียอม

ให้มึงรวมกำลังทั้งประเทศ
มาทำการก่อเหตุไอ้เปรตผอม
ลองดูได้ครานี้ไพร่ไม่รอมชอม
กูจะล้อมเร่งระดมให้จมดิน

โถไอ้ยามมึงอยากจะเป็นใหญ่
กูรู้ตับรู้ไตไส้พุงสิ้น
คิดเพียงหวังตั้งหน้ามาหากิน
ทำเล่นลิ้นลวงล่อควายหนอควาย

มึงก็รู้กูไม่โง่โถไอ้เหล่
ทำท่าทางอย่างยี่เกย์เท่ห์ชิบหาย
กูว่าครานี้มึงคงถึงตาย
บทสุดท้ายต้องทำลายโรงยี่เกย์

กำหนัด สำนึก

ด้วยสามัญสำนึกแห่งกำหนัด
จึงรวบรัดตัดทางกลางวิถี
สนองตอบตัณหาประดามี
เลือดชโลมธรณีอีกกี่คน

.

ด้วยสำนึกสัตว์เลี้ยงจอมลวงโลก
บนแผ่นดินวิปโยคยังไม่พ้น
ยังย่ำยีบีฑาประชาน
ยังสร้างเหตุหาผลเพื่อตนเอง

.

แผ่นดินร้อนรุมเร้าเหล่าทวยราษฎร์
นิติรัฐบนกระดาษอันครัดเคร่ง
เพื่อพวกตนพวกตัวไม่กลัวเกรง
นิติรัฐก็ละเลงโทษละลาย

.

จะร้องทุกข์ถึงใครก็ไร้ผล
ประชาชนสิ้นเยื่อใย..ใจสลาย
คงเหลือเพียงนิยามแห่งความตาย
มัจจุราชจะเยี่ยมกรายถึงใครกัน

.

ประชาชนหรือผู้เผด็จการ
คงไม่ช้าไม่นานถึงวันนั้น
แลกชีวิตกับชีวิตเป็นเดิมพัน
อายุยาวอายุสั้นต้องสิ้นลง

.

ธรณีนี่นี้เป็นพยาน
รัฐประหารไปตามความโลภหลง
กี่ร้อยพันชีวิตต้องปลิดปลง
ครานี้คงอยู่ได้อีกไม่นาน

.

แม้นศาสตราอาวุธอันวิเศษ
ปิดประเทศปล้นฆ่าอย่าฝันหวาน
ถึงอดีตที่ยิ่งใหญ่ในวันวาน
เป็นอดีตกาลนานมาแล้ว

มีปากเหมือนมีตูด

ปากเหมือนตูดพูดไปไม่ยั้งคิด
เพียงปกปิดปมด้อยร้อยพันเรื่อง
เสนอหน้าคนด่าลั่นกันทั้งเมือง
คิดสร้างสมปมเขื่องฝันเฟื่องฟู

ปากเหมือนตูดพูดเหมือนตด ตอหลดตอแหล
ทั้งหนุ่มแก่แซ่ซร้องร้องลูกคู่
ถืออัตตาว่าแน่แท้ตัวกู
แล้วเถือกถูแถไถไปวันๆ

ปากเหมือนตูดพูดไปให้พ้นๆ
ภาษาเควี่ยภาษาคน ฤาน่าขัน
ภาษาควายมากมายหลายเผ่าพันธุ์
ความกระสันพันลิ้นสิ้นความนัย

ปากเหมือนตูดพูดไปไร้คุณค่า
เพียงวาจาจ่อมจมอารมณ์ใคร่
ไม่แลเห็นเนื้อหาสาระใด
จะก่อให้เกิดผลดีที่ควรฟัง

ปากเหมือนตูดพูดออกมาราคาหมด
พูดเป็นตดตามตูดตามใจสั่ง
แม้นเสียงด่าเสียงบ่นคนเกลียดชัง
ปากก็ยังเป็นตูด ตลบตะแลง

ปากเหมือนตูดพูดไปสองไพเบี้ย
เพราะความ เ หี้ ย ไม่เคยมีความดีแฝง
ด้วยลมลิ้นตอแหลและตะแบง
ขอสาปแช่งแมงสาบให้สูญพันธุ์

คนกลัว ปู

ฉุดกระแสด้วยกระสันถึงวันก่อน
โรงละคอนโรงยี่เกย์ใกล้จะล่ม
ตัวละคอนเคลือบคาวเคล้าอาจม
เกณฑ์พวกหมู่เป็นผู้ชมเข้าชะเลีย

ไม่สมบทสมบาทอุจาดแท้
ยี่เกย์หนุ่มยี่เกย์แก่แล โย่ง เตี้ย
มีทั้งแถมทั้งแจกทั้งแลกเมีย
เป็นละคอนอ่อนเปลี้ยละเหี่ยใจ

ทั้งพ่อยก แม่ยก กระเทยยก
ต่างตระหนกอกลั่นแล้วสั่นไหว
เกิดกระแสแน่แล้วหรืออย่างไร
เกรงยี่เกย์โรงใหญ่ไร้คนดู

ผู้จัดการ ผู้จัดกิน ก็สิ้นท่า
งัดเล่ห์ เ หี้ ย กลห่า ออกมาสู้
แล้วกะเกณฑ์ราชการ ราชกู
ออกมาช่วยเชิดชูให้รางชาง

ว่าพระเอกยี่เกย์ยังไม่เก่า
ด้วยแม่ยกยังเฝ้าอยู่ไม่ห่าง
ทั้งพ่อยกก็ยังไม่ยอมวาง
กระเทยยกอยู่ข้างมิร้างรา

ฉุดกระแสแม่หญิงน้องยิ่งลักษณ์
เพราะภาพเด่นเห็นประจักษ์กลัวหนักหนา
สำนักโพลพร้อมใจให้นอนมา
เป็นด้วยปรารถนา ประชาชน

กระเทยยกยังกระสันสั่นสะท้าน
เตรียมทะเ หี้ ย ตะหานให้ไปปล้น
วาดแผนผังพิศดารพิการพิกล
สั่งคุณไสยใส่มนต์ให้คนดู

ทั้งเวทมนต์ปนคุณไสยกลับไร้ผล
จึ่งทอดถอนร้อนรนไร้ทางสู้
สิ้นทางฉุดหยุดกระแสแน่แล้วกู
ฝันเห็น"ปู" มาหนีบคอ ขอลาตาย.....พ่ะย่ะค่ะ

เชื่อชำนิ

ไอ้ห่าเอ๋ยไฉนเลยไม่เคยคิด
ความถูกผิดเที่ยงธรรมxยำหมา
ทั้งจิกเหน็บเก็บตอดสืบทอดมา
ใช้ภาษามารุกไล่โถไอ้เวร

มหกรรมความชั่วเอาตัวรอด
แล้วเสือกสอดใส่สี กะตีเน้น
จะบดบังบรรดาซากแลกากเดน
รึหลีกเลี่ยงเบี่ยงเบนความบัดซบ

พวกมึงล้วนที่ป่วนเมืองมานานแล้ว
มึงร่วมแถวพันธมิตรไม่เคยหลบ
ได้แลเห็นมึงเป็นข่าวเช้ายันพลบ
ทำอัปรีย์ขี้แล้วกลบก็ไม่มิด

ยังแถไถใช้สภามากล่าวอ้าง
พูดเลี้ยวลดหมดยางไม่ยอมผิด
มึงหมิ่นแคลนคนไทยไร้ความคิด
พวกควายถ่อยเพียงน้อยนิด "เชื่อชำนิ"

มึงปล่อย เ หี้ ย เสียหมาหน้าแตกยับ
ไม่ยอมรับเลวแล้วยังมานั่งติ
กากอาจมดมก้นไอ้สนธิ
ยิ้มแก้มปริเพราะไอ้เทือกมันให้ท้าย

ความตอหลดตอแหลในสายเลือด
วาจาเชือดมีดโกนเฉือนเหมือนมารร้าย
ไม่อาจเห็นความเป็นจริงหญิงหรือชาย
คนหรือควายควายหรือคนพิกลนัก

...................................

ควายทั้งนั้น ที่เชื่อชำนิ
รวมถึงหัวหน้ามัน ลูกพี่มัน ที่ปล่อยให้ชำนิมาออกทีวี
ควายทั้งนั้น

สามจิ๋ม..........อย่าเสือก!

บังสามจิ๋มจีบปากขากเสลด
โผล่ใบหน้าพาทุเรศแลบัดสี
มึงก็แค่ขี้ข้าเก่าเฒ่าขันที
กากความดีมีเพียงนิดเปื้อนติดตัว

ที่ผ่านมาอาสามาร่วมปล้น
ด้วยคดงอฉ้อฉล คนมันชั่ว
มุดกระโปรงเกย์เฒ่าหลงเมามัว
เห็นกงจักรเป็นดอกบัวไหว้บูชา

ความงมโง่โถไอ้บังมึงยังฝัน
เพราะคืนวันผันไปมึงไร้ค่า
ด้วยอำนาจในอดีตเขาขีดมา
มึงก็แค่ตุ๊กตาเสียกบาล

โหนกระแสเสือกสอดแล้วออดอ้อน
แม้ตื่นนอนนะไอ้บังยังฝันหวาน
จะเชิญมึงมาทำไมให้ป่วยการ
แค่กากเดนเผด็จการอย่ากวนใจ

สถานที่คู่ควรคือห้องขัง
สักวันหนึ่งนะไอ้บังจะบอกให้
แผ่นดินนี้เมื่อมีอธิปไตย
มึงต้องใส่โซ่ตรวนติดตะราง

ฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺฺ

เพื่อไทย
พลังประชาชน
ไทยรักไทย

หวังว่าคงไม่มีใครบ้าพอจะไปเชิญไอ้บังสามจิ๋มมาร่วมวง
หากว่าเจ็บแล้วไมจำนี่ ขัดใจกันจริงๆนะ

โอ้อกเหี่ยว

สะอื้นไห้ในอกอันแห้งเหี่ยว
อยู่คนเดียวดักดานนานหนักหนา
แต่หนุ่มหล่อต่อจนเก่าเฒ่าชรา
คนซาบซึ้งศรัทรามาเนิ่นนาน

ถึงวันนี้แม้นยังมีที่หลงไหล
รักด้วยจิตด้วยใจไม่ต่อต้าน
เพียงเพื่อนฝูงที่ลากจูงแลเจือจาน
เหล่าตะหานแลตะเ หี้ ย เลียกระโปรง

คนหมู่มากอยากขับไล่ไปให้พ้น
ซ้ำบางคนคงอยากให้ไปตายโหง
เออหนอเราก็แก่เฒ่าจวนเข้าโลง
ยังคดโกงด้วยเล่ห์กลกิเลสแรง

สะอื้นไห้ในอกอันเหี่ยวเฉา
โอ้อกเราก็โรยราพาเหี่ยวแห้ง
เกิดเหมือนมดเหมือนปลวก "พวกเสื้อแดง"
มาทิ่มแทงทำให้ไร้หนทาง

ทุ่มเทไปให้ชนะจะบังคับ
แล้วก็จับจองจำทำลายล้าง
ให้สูญสิ้นทั่วถิ่นไทยไม่ละวาง
ให้ได้เห็นเป็นแบบอย่างอันแยบยล

สะอื้นไห้ในอกอันเหี่ยวแห้ง
ทุกหนทางล้างสีแดงมิได้ผล
ยินเสียงก่นคนชิงชังชักกังวล
จะต่อต้านจะทานทนอีกเท่าไร

สะอื้นไห้ในสำเนียงแหบๆ
มันเจ็บแปลบแสบทรวงจนแสบไส้
ยมบาลเจ้าขาอย่าร้อนใจ
ขอยี่เกย์โรงใหญ่ให้อีกที

{{{{{หมดคำถาม}}}}}

หนึ่งนารีที่งามพร้อมยามเพ่งพิศ
งามทั้งจิตทั้งใจทั้งใบหน้า
ทุกย่างก้าวทุกท่วงทีกิริยา
ถ้อยวาจาจริงจังและจริงใจ

หนึ่งนารีที่อาสามากอบกู้
จะยืนอยู่บนเส้นทางท่ามกลางไพร่
หนึ่งนารีที่อาสาพาเพื่อไทย
ก้าวเดินไปในเส้นทางยุติธรรม

เกิดความหวังครั้งใหม่ในประเทศ
จะพ้นทุกข์ผ่านเทวษที่กลืนกล้ำ
ข้าทาสไพร่ได้ลุล่วงพ้นบ่วงกรรม
พ้นจากความมืดดำทั่วดินแดน

หนึ่งนารีนฤนาทประกาศก้อง
เพื่อพี่น้องในประเทศทั่วเขตแคว้น
แดงสะพรั่งดั่งสถานพิมานแมน
เป็นผู้แทนผองไทยถ้วนทุกคน

บนเส้นทางล้วนลำบากด้วยขวากหนาม
อุตสาหะพยายามยังเปี่ยมล้น
ความจริงใจไร้คำถามความอดทน
วิญญูชนไม่หวั่นดูมั่นใจ

ไม่ท้อถอยในทางที่เหนื่อยหนัก
อุปสรรคจักเป็นเช่นดอกไม้
กลิ่นหอมหวานไม่นานก็ผ่านไป
มุ่งสู่ชัยผู้แทนไพร่ในแผ่นดิน

จึงวาดหวังตั้งใจให้ไพร่ฟ้า
มีสุขสมปรารถนากันทั้งสิ้น
ได้ยืนหยัดมีอยู่และมีกิน
ลมหายใจรวยรินเป็นพลัง

ด้วยแววตาท่าทีที่มุ่งมั่น
จะผลักดันทาสไพร่ได้มีหวัง
รวมเป็นกลุ่มคุ้มครองป้องกำบัง
ประดุจดังเกราะแก้วอันแพรวพราย

หนึ่งนารีนฤนาทประกาศกล้า
จะนำพาให้พ้นผ่านเหล่ามารร้าย
บนเส้นทางข้างหน้าที่ท้าทาย
จะกลับกลายเป็นเส้นทองของปวงชน

อาทิตเย เรยา อุบาทว์แร่ด

เอาละวา มาแล้ว ต่อมแต๋วแตก
จึงร้องแรกแหกผ้าถุงมาแถไถ
โอ้คนดี รีระบุหลุด ประชาธิปไตย
เธอร้อนรนทนไม่ไหวออกมาโวย

เป็นอาทิตย์อัศดงร่วงลงเหว
เปิดนิยามความเลวแลโหลยโท่ย
แหกผ้าถุงผืนเก่ากลิ่นเน่าโชย
เป็นปลาร้าร่วงโรยไร้คนเลีย

จากประธานสภามหาอำมาตย์
ก็มิอาจอำพราง มาดนางเ หี้ ย
บังเกิดคลิปฉาวโฉ่โอ้มายเดียร์
ฟัดกันนัวฟาดกันเนีย..นะยะมึง

มาวันนี้ความอัปรีย์อันซ่อนเร้น
เปิดประเด็นโด่งดังอีกครั้งหนึ่ง
นางมารร้ายร่านทุรนคนตะลึง
คาดไม่ถึงต่อมตุ๊ด.....แตกกระจาย

แอบอิงเจ้าคิดเอาหน้าออกหาเรื่อง
อีกระเทยเฒ่าประเทืองทุเรศร้าย
ก็มึงยังโคตรมั่วตัวเป็นชาย
จิตมึงกลายเป็นหญิง พันธุ์เรยา

จึงรัดเครื่องออกแขกเขย่าก้น
ร่านทุรนร่านทุรายคล้ายหมาบ้า
แล้วจีบปากจีบคอคุณขอมา
กระดิกก้นสนทนา...ทุเรศทุรัง

อาทิตเย เรยา อุบาทว์แร่ด
มาแว้ดๆ วิ๊ดว้าย คล้ายคนคลั่ง
มีแต่ควายไม่ใช่คนที่ทนฟัง
ตามใบสั่ง นะยะ นังเรยา!

จรัญ = จัญไร = จรัญ = จัญไร

บนนิยามความเป็นธรรมของส่ำสัตว์
มาตราชั่ง ตวง วัด ยังขาดวิ่น
คัดเลือกความจัญไรใส่ปีกบิน
เกิดจรัญเล่นลิ้นเป็นจัญไร

ความจัญไรของจรัญ บรรเจิดจ้า
ก่อตุลา(เผด็จ)การเป็นงานใหญ่
จนลือลั่นสั่นสะท้านประเทศไทย
ความจัญไรที่ผองไพร่ได้จดจำ

หน้าก็ดากปากก็หมาหาใดเหมือน
คอยเห่าเตือนทาสไพร่ให้ตอกย้ำ
ว่าจัญไรได้ปักหมุดยุติธรรม
สร้างนิยามความระยำมาย่ำยี

แปลงกฎหมายกลับกลายเป็นกฎหมา
ขยายความอาญาน่าบัดสี
ประกาศก้องทั่วท้องฟ้า ข้าคนดี
ใต้ละอองธุลีมีปลอกคอ

เ หี้ ย เสนอ...เ หี้ ย สั่ง...เ หี้ ย สนอง...เ หี้ ย เศร้า...เ หี้ ย เสียใจ...

สรุปเรื่องตอแหลลิเกย์เก่า
ตามนิยายน้ำเน่าน้ำตาไหล
ทั้งพลห่า พลเ หี้ ย เศร้าเสียใจ
ประหนึ่งว่าจะตายไปในบัดดล

เ หี้ ย ทั้งผองครองเมืองเกิดเรื่อง เ หี้ ย
ลิ้นสองแฉกช่วยกันเลีย คงสุขล้น
ที่ เ หี้ ย รู้ เ หี้ ย เห็น เป็นกังวล
เ หี้ ย จึงร้อนทุรน ร่านทุราย

อยากได้คืน พื้นที่ อันมีค่า
เหล่าทาสไพร่ใบ้บ้ามาตั้งค่าย
มาเรียกร้องของที่รักและเสียดาย
เ หี้ ย ยอมตาย ไพร่อย่าหมายสิทธิเสรี

เมื่อไพร่ฟ้าหน้าหมองจำต้องสู้
เ หี้ ย ก็รู้ เ หี้ ย ก็เห็นเป็นสักขี
แต่ เ หี้ ย เห็น ทาสไพร่ เป็นไพรี
และ เ หี้ ย มี กฎหมา มาค้ำยัน

อีกคลังแสงสรรพาวุธอันวิเศษ
เพราะ เ หี้ ย ครองประเทศทั่วเขตขัณฑ์
เรียกบรรดา เ หี้ ย ห่า มารวมกัน
จะรอฤกษ์ เข้าโรมรัน ให้บรรลัย

เสียงกระซิบกระซาบเป็นคำสั่ง
เป็นเสียงดังจากสวรรค์ ณ ชั้นไหน
ได้ยินรอบขอบเขตประเทศไทย
เ หี้ ย สั่งให้ เ หี้ ยล้อมฆ่า ประชาชน

เจ็บ

มันเจ็บลึกปวดร้าวช่างหนาวนัก
เคยมีคนคอยรักแลกราบไหว้
เหลียวแลดูผู้คนอยู่หนใด
ทั้งมองใกล้มองไกลไม่เห็นมี

คนเคยรักกลับชังช่างเหลือเชื่อ
เคยเอื้อเฟื้อกลับฟูมฟายแล้วหน่ายหนี
โอ้ละหนอลิเกย์เก่าเฒ่ากาลี
มิเคยสร้างความดีแก่แผ่นดิน

ต้องยักแย่ยักยันสวรรค์แกล้ง
ดารดาษด้วยสีแดงกันหมดสิ้น
แดงเจิดจ้าน้ำตาร่วงน้ำตาริน
ต้องกัดกินก้อนข้าวเคล้าน้ำตา

สำรวจความนิยมก็จมหาย
ปราสาททรายสลายลงตรงเบื้องหน้า
จะยื้อยุดก็สุดฝืนคืนกลับมา
เฒ่าชแรแก่ชราทุกข์ระทม

หมดเรี่ยวแรงจะแข็งขืนยืนไม่ไหว
แม้นเจ็บช้ำระกำใจต้องจำข่ม
ปรารถนาความรักเป็นอารมณ์
ความทุกข์ถมท่วมทับเท่าทวี

ยังร้องเรียกเพรียกหาคำว่ารัก
มิอาจหักห้ามจิตชีวิตนี้
รวมทรัพย์สินเงินทองของที่มี
มิอาจซื้อความดีมาใส่ตน

แม้นปักป้ายป่าวประกาศทั้งประเทศ
ถ้วนทุกเขตประกาศไปให้ท่วมท้น
ทั่วสถานทุกหมู่บ้านทุกตำบล
เสี้ยวความรักจากผู้คนมิกลับคืน

ใช้พระเดชดึงดันสนั่นก้อง
ไพร่ทั้งผองต้องตรมแลขมขื่น
ต้องคำสาปด้วยหอกดาบแลมีดปืน
สุดจะฝืนจิตฝืนใจให้ยอมรัก

หน้าหมา กับ หน้าหม้อ

แก้วหน้าหมา ตุลย์หน้าหม้อ ขอมีส่วน
เข้ามาร่วมขบวนขัดแข้งขา
ส่วนผสมแมงสาบสู้ยิบตา
พันธุ์อมาตยาเผด็จการ

เหวยๆไพร่พรรคเพื่อไทยในประเทศ
จะครอบครองขอบเขต ขอคัดค้าน
รีบลุกลี้ลุกลนจนลนลาน
จะร้องศาลพระภูมิของพ่อมัน

ต้องลำบากหากพรรคไพร่ได้คืนหวน
แลเห็นคุกทั้งขบวนในความฝัน
ที่หมกเม็ดกันมาสารพัน
แข้งขาสั่นจะถึงวันต้องวางวาย

ปลุกระดมปั่นกระแส พ่อแม่พี่น้อง
เหลือง -  สลิ่ม ลิ้ม ลอง มารำร่าย
ตุลย์หน้าหม้อ แก้วหน้าหมาปรากฎกาย
น้อมรับเล่ห์เพทุบาย.จากเบื้องบน

เป็นประชาธิปใตยในเงามืด
มือที่เห็น. เย็นชืดชี้นิ้วปล้น
ประเทศไทย ไพร่ฟ้า ประชาชน
คุณค่าความเป็นคนไม่เคยมี

มิอาจให้ทาสไพร่ได้อำนาจ
ประเทศชาติประชาชนคงป่นปี้
เลือกคนดี คนดี และคนดี
อมาตยา การันตี ต้องตามใจ

แก้วหน้าหมา ตุลย์หน้าหม้อ ไม่รอช้า
งัดกฎหมา อาญามารุกไล่
จะรวบรัดจัดหนักพรรคเพื่อไทย
มิยอมให้มาเป็นใหญ่ในแผ่นดิน (ของพ่อแม่มึง)

เหล่รายวัน Daily Lay

ยังอยู่ใต้ชายกระโปรงกระเทยฒ่า
ออกมาเห่ามาหอนตอนโพล้เพล้
จะปกป้องเจ้าของโรงยี่เกย์
ไอ้ลูกหมาตาเหล่กูรำคาญ

ไม่เคยรู้หน้าที่ไอ้ขี้ข้า
เขาจ้างมึงให้เป็นหมาอยู่หน้าบ้าน
คอยรุกไล่ไพรีที่รุกราน
ประจำการกินค่าจ้างจากปวงชน

มึงเป็นบ้าเสือกมาเห่าเจ้าของบ้าน
ออกอาการตาขวางกลางถนน
น้ำลายฟูเป็นฟองฝอยถ่อยเต็มทน
แล้วไล่ฟัดกัดผู้คนมิรู้ใคร

แท้ที่จริงมึงบ้าหรือว่าโง่
หรือขี้โม้แบบหมาๆน่าสงสัย
หรือแต๋วแตกตระหนกตื่นตกใจ
ใบตองแห้งไหวๆให้หวาดกลัว

ไม่รู้บุญรู้คุณเมล็ดข้าว
ทำเสียงกร้าวไล่กัดฟัดไปทั่ว
มึงรู้ไหมไหนกงจักรไหนดอกบัว
มึงก็มั่วชั่วช้าสารพัน

อ้างแต่วิกยี่เกย์ยามเก่าก่อน
จึงออดอ้อนเกาะเกี่ยวกอดกระสัน
เฝ้าหน้าโรงยี่เกย์ เหล่รายวัน
คอยป้องกันยี่เกย์เก่าเฒ่ากาลี

แก้วหน้าหมา

ความทุเรศบนใบหน้าว่าทุเรศ
หรือเป็นเหตุให้ใจจิตคิดการชั่ว
ความเลวทรามต่ำช้ามากับตัว
เหมือนจิตมืดใจมัวมาแต่เยาว์

มึงเกิดมาอาภัพอัปลักษณ์
ไม่รู้จักทางธรรมเพราะกรรมเก่า
ยังงมงายขายตัวด้วยมัวเมา
ล้วนกิเลสรุมเร้าแผดเผาใจ

ฤาผีห่าซาตานมารมาสิง
หรือแท้จริงมึงทั้งเลวทั้งเหลวไหล
ความระยำที่มึงทำกับเมืองไทย
มาจากไหนหากมิใช่ในสันดาน

ไม่รู้บุญรู้บาปใจหยาบช้า
ยังลุ่มหลงระเริงร่าระริกร่าน
มึงเต็มใจอยู่ภายใต้อุ้งตีนมาร
ยังเกาะกุมเผด็จการไอ้ห่ากิน

มึงเกิดมาอาภัพอัปภาคย์
ให้ความเลวฉุดลากลงปลายลิ้น
แสวงหาแต่อาจมเป็นอาจิน
จนชาชินความชั่วร้ายและเลวทราม

ทำทุเรศทุกท่าเลวกว่า เ หี้ ย
หน้าตัวเมียมึงเลียใครไม่ต้องถาม
เหลือแต่ซากกากกระพี้ความดีงาม
เป็นนิยามแก้วหน้าหมาที่หมาเมิน

..............................

ขออภัยหมาทุกตัวในโลกที่ข้าพเจ้าล่วงเกิน

อยากได้เกียรติเขาไม่ให้มึงก็โกรธ

1) ไม่ให้เกียรติแล้วมาโกรธโคตรทุเรศ
มึงเป็นใครไอ้เปรตเศษตะหาน
เพราะไร้เกียรติก็บ่นบ้าด่าประจาน
มึงรุกรานเขาก็ไล่สิไอ้ทุย

2) คนไร้เกียรติแต่ตะกายอยากได้เกียรติ
ทำขึ้งเครียดเพราะความเป็นคนชุ่ย
อ้างกฎหมาย รึกฎหมามึงอย่าคุย
ขอขากถุย! สักร้อยหนใส่คนเลว

3) ไม่ให้เกียรติกูไม่ให้เพราะไม่สม
เกียรติมึงล่มจมร่วงลงก้นเหว
มึงก็แค่เศษๆของทองคำเปลว
เกาะสะเอวอีตุ๊ดเฒ่าโผล่เข้ามา

4) มึงเป็นใครอยากได้เกียรติ เชียท! ไอ้กล้วย
ประเทศซวยเพราะมึงเสือกเสนอหน้า
ดูทุเรศทุรังทั้งสองตา
ใครเขาให้ราคาคนอย่างมึง

5) เกียรติกูมีกูไม่ให้ มีไรป่าว?
แค่มีดาวบนบ่าอย่าทะลึ่ง
สำรากอย่างกระบือเสียงอื้ออึง
ทำหน้าตึงตาเหล่ กูรำคาญ!

.....................................

อ่านไปเรื่อยๆนะครับ
อ่านจบ 5 แล้ววนกลับไปอ่าน 1
อ่านไปเรื่อยๆ ด่ามันไปเรื่อยๆ
ช่วยกันอ่านซักร้อยคนพันคน
เดี๋ยวมันคงเฉาตาย