(อ)วิชาการ

๏เมื่อคิดการ อ่านเขียน เรียนหนังสือ
แล้วสร้างชื่อ ลือลั่น สนั่นฟ้า
ความลำบาก ที่พากเพียร ร่ำเรียนมา
เกิดปัญญา พาให้ ใจมั่นคง


๏แล้วถ่ายเท ภูมิรู้ สู่ลูกศิษย์
ให้ชีวิต งดงาม ตามประสงค์
ลำบากใจ ไม่ย่อท้อ ทรนง
จะเสริมส่ง สอนศิษย์ไป จนได้ดี


๏จรรยาบรรณ อันศักดิ์สิทธิ์ ลิขิตไว้
มอบทั้งใจ ทั้งกาย ไม่หน่ายหนี
ความเป็นครู อยู่ยั้ง ทั้งชีวี
ศิษย์เลวดี ยังตั้งใจ ให้วิชา


๏อาจารย์ใหม่ ใฝ่วิชา บ้างานหนัก
ความรู้ตัก ตวงได้ เมื่อใฝ่หา
ได้พบเจอ ความเลอเลิศ เกิดปัญญา
ได้อัตตา อย่างใหม่ ไปครอบครอง


๏แล้วบังเอิญ เงินตรา มาปรากฎ
ทั้งลาภยศ ชื่อเสียงให้ ใจผยอง
ตำแหน่งดี มีคุณค่า ยิ่งกว่าทอง
อาจารย์ต้อง ไขว้เขว ลังเลใจ


๏วัตถุนิยม ในสังคม ล่อลวงหลอก
กิเลสบอก ขอข้า มาอาศัย
สร้างโลภะ สอนสั่ง สังคมไทย
ให้หลงไหล ในวัตถุ บรรลุกาม


๏ใช้วิชา แสวงหา ซึ่งทรัพย์สิน
การอยู่กิน วางท่า น่าเกรงขาม
รถต้องโก้ บ้านต้องโต เมียต้องงาม
ไม่ต้องถาม เงินนี้ได้ แต่ใดมา


๏ทำวิจัย ใช้ความรู้ สู่ตำแหน่ง
ทั้งแก่งแย่ง ชิงเด่น เช่นหมาบ้า
อาวุโส โง่เกินไป ไม่เข้าตา
ต้องอย่างข้า ด็อคเตอร์หนุ่ม กลุ่มยังบลัด


๏แล้วตกแต่ง ตำรา ออกมาขาย
วิชากลาย เป็นเงินได้ ไม่ข้องขัด
ส่งชื่อเสียง ขจรไกล ฟังให้ชัด
แล้วเร่งรัด สร้างให้ตน เป็นคนดัง


๏เมื่อแสดง ภูมิรู้ สู่สาธารณะ
ผู้คนจะ ตื่นตาม ด้วยความหวัง
วิพากษ์วิจารณ์ เรื่องเล็กใหญ่ ให้คนฟัง
จนกระทั่ง มีชื่อ ระบือไกล


๏นักการเมือง ชักนำมา เป็นอาวุธ
ในที่สุด นักวิชา มาหลงใหล
นำวิชา มาประกอบ ตามชอบใจ
ทำสิ่งใด ใช้วิชา มาอ้างอิง


๏วิชาการ กับการเมือง เป็นเรื่องเก่า
เรื่องน้ำเน่า แสนนาน โบราณยิ่ง
ใช้วิชา มาขันแข่ง มาแย่งชิง
ทำทุกสิ่ง อิงวิชา มาล้มล้าง


๏ทฤษฎี วิชาการ กับการเมือง
ค้านทุกเรื่อง จะเล็กใหญ่ จะไปขวาง
ทฤษฎี สารพัด เรียง จัด วาง
ผลสรุป ให้เข้าข้าง พวกของตน


๏อาศัยคำ นำหน้า ว่า อาจารย์
วิชาการ มองต่างไป ให้ต่างผล
เกิดความต่าง ต่างร้อน ร่านทุรน
ความมัวหม่น มืดมิด ปิดปัญญา


๏แท้ที่จริง เป็นเพียงนัก วิชาเกิน
ที่เพลิดเพลิน กองกิเลส และตัณหา
ใช้ศักดิ์ศรี สถาบัน ไร้จรรยา
ใช้วิชา ไปทางผิด คิดจนตาย


๏วิชาการ ที่อาจารย์ สรรเสริญ
วิชาเกิน เกิดวิชา วิชั่วร้าย
วิชามาร มาครอบงำ จ้องทำลาย
วิชางม วิชางาย ต้องขายตัว