ธรรมดา

๏เกิด มาแล้วชาติหนึ่งพึงรู้ไว้
แก่ ลงไปทุกนาทีไม่มีช้า
เจ็บ ป่วยนั้นเป็นเหตุธรรมดา
ตาย ไม่รู้ว่าเวลามาเมื่อไร


๏ลาภ ก็เพียรแสวงหามามากล้น
ยศ ศักดิ์คนไขว่คว้ามาแค่ไหน
สรรเสริญ ตามมาให้ชื่นใจ
สุข แท้จริงหรือไฉนใช่หลอกลวง


๏ยาก ยิ่งยากหนักหนารักษาทรัพย์
ดี ชั่วกลับเปลี่ยนรวยเป็นจนได้
มี เงินน้อยใช้เงินมากลำบากใจ
จน เงินได้แต่อย่าจนสิ้นหนทาง


๏ไม่ อาจพ้นชะตาฟ้าลิขิต
พ้น ความผิดความชั่วที่ตัวสร้าง
ความ ดีอยู่คู่ตนจนวายวาง
ตาย ไปอย่างสมศักดิ์ศรีมีคนชม