ความ "ไม่รัก" เป็นเรื่อง ให้เคืองขัด
ความกำหนัดกำหนดให้ ได้ทุกสิ่ง
ความเห่อเหิมเติมแต่งแต้มความจริง
ความย่ามใจลากให้ดิ่ง สู่หลุมดำ
ความดึงดื้อถือดี ว่ามีศักดิ์
คน "ไม่รัก" ก็ทำร้ายทำลายซ้ำ
ก็เพราะเห็นว่ามันเป็น "คนระยำ"
จึงเหยียบย่ำด้วยอำนาจอันเหลือล้น
ความละโมบโลภมาก ไม่สิ้นสุด
ไม่เคยหยุดไม่คิดยั้ง ยังหวังผล
ทำลายคน "ไม่รัก" สักกี่คน
เห็นไพร่ฟ้าประชาชนเช่นสัตว์เลี้ยง
ความโหดร้ายเลือดเย็นได้เห็นสิ้น
ทั่วแผ่นดินกู่ก้องร้องสุดเสียง
ไพร่แค่ขอความหวังในวังเวียง
ได้รับเพียง "คนระยำ" เพราะ "ไม่รัก"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น