ณ. ชุมชนชั้นกลางในกรุงเทพฯ
ที่ส้องเสพสุขล้นบนสวรรค์
ทุกเวลาสวมหน้ากากเข้าหากัน
ติดในสุขทุกวันทุกเวลา
ตึกระฟ้าอาคารอันคลาคล่ำ
ดูตระหง่านเงาดำสูงค้ำฟ้า
ดั่งบันไดไปสมสู่คู่เทวา
ล้ำเลอค่าสูงกว่าชีวิตใคร
ยังพึงใจใต้ร่มเงาสลัว
ด้วยหวาดกลัวแสงสว่างทางสายใหม่
จะสาดเข้าสู่เงามืดจนหมดไป
จึงพร้อมใจร่ำไห้ร้องรำพัน
การศึกษาไม่พาให้ใคร่ครวญคิด
ยังยึดติดต้องตามภาพความฝัน
ปรากฏการณ์เปลี่ยนไปตามไม่ทัน
ความยึดมั่นถือมั่นมิอาจวาง
ชั่วก็เห็นเป็นดีงามตามกระแส
บนข้อแม้ที่ไม่รับกับความต่าง
เอาแต่ใจตัวตนเป็นหนทาง
จึงเลือกข้างเข้าขัดขวางความเปลี่ยนแปลง
ที่พากเพียรเรียนมาไม่เคยผิด
สร้่างจริตคิดไม่แตกไม่แยกแบ่ง
สบประมาทสื่อความหมายว่าควายแดง
โยนบาปความรุนแรงและเผาเมือง
ชีวิตไพร่ไม่เทียบค่าอาคารสวย
แหล่งชุมนุมรุ่มรวยอันลือเลื่อง
ไพร่มาเดินข้ามแดนจึงแค้นเคือง
สิ้นปัญญามาประเทืองบนถ้อยคำ
จึงล้อมฆ่ากลางกรุงด้วยมุ่งหมาย
ฉากสุดท้ายใช้อาญามาเหยียบย่ำ
ได้แลเห็นเป็นนิยามความระยำ
เหลือเพียงความทรงจำค้างคาใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น