ค้นหาบล็อกนี้

วันอังคารที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2555

ม่านหมอก 2

เจ้าม่านหมอกบอกอะไรฟังไม่ชัด
เจ้าขุ่นข้องเคืองขัดอันใดเล่า
กระซิบสั่งเมื่อฟ้าสาง เสียงบางเบา
จะมีสุขหรือเศร้าบอกเราที

เจ้าราร้างห่างหายไปนานนัก
กลับมาทักทายกันในวันนี้
เห็นบ้านเมืองหมองหมางร้างหลายปี
สิ่งดีดีสูญไปไม่หลับคืน

ปีศาจชั่วตัวร้ายทำลายชาติ
เหล่ารากหญ้ามิอาจจะขัดขืน
เก็บอารมณ์หวานจำอมขมจำกลืน
ทั้งยามตื่นยามหลับยังร้อนใจ

เลือกผู้แทนไปเป็นทาสปีศาจชั่ว
เป็นผู้แทนเพียงตัวติดชื่อไว้
อยู่กับรัฐธรรมนูญบนกองไฟ
ประเทศไทยอยู่ในกรงติดกุญแจ

เจ้าม่านหมอกได้บอกว่า พระจันทร์เจ้า
ที่หลงเงาหลงความงามบนเงื่อนแง่
ใช้แสงนวลนิรมิตจิตปรวนแปร
ในใจแท้หล่อนโหดร้ายใต้ภาพงาม

ความร้ายกาจนั้นมิอาจประมาณได้
ด้วยใครใครต่างลุ่มหลงแลครั่นคร้าม
เป็นภาพสวยสดใสแต่ใจทราม
ปัญญาชนก่นประณามและนินทา

เจ้าม่านหมอกยังบอกว่า พระอาทิตย์
คนหลงคิดว่ามีบุญคุณหนักหนา
เป็นภาพแห่งความดีมีเมตตา
เป็นยิ่งกว่าเทพเจ้าแห่งเผ่าพันธุ์

ภายใต้ความกรุณาที่ทาทาบ
ซ่อนคมดาบซุกไว้ในใจมั่น
อำมหิตโหดจริง ยิ่งพระจันทร์
อำนาจเกินขีดขั้นอันตราย

เจ้าม่านหมอกบอกไว้ให้รับรู้
ว่าเราอยู่บนทางเส้นสุดท้าย
เมื่ออาทิตย์ละร่าง แล้ววางวาย
พระจันทร์คงล้มหายสลายไป

เป็นเวลาฟ้าใหม่ไร้อาทิตย์
ไม่มืดมิดดอกหนาอย่าร่ำไห้
แม้นราตรีไม่มีจันทร์อันอำไพ
ยังแสงดาวน้อยใหญ่ให้แสงนวล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น