จะยิ้มกันอย่างไรในภายหน้า
บังคับตาต้องมองจ้องสิ่งนั้น
ภาพเสมือนเตือนใจใต้แสงจันทร์
เป็นภาพฝันอันวิจิรพิศดาร
จะยิ้มกันอย่างไรในภายหน้า
เสียงสนั่นลั่นพสุธามหาศาล
บังคับหูให้ยินเสียงสาธุการ
เพียงคำหวานดังแว่วหลากวลี
จะยิ้มกันอย่างไรในภายหน้า
หากปุจฉา-วิสัชนา ในวันนี้
ต้องสรรเสริญเจริญสุขทุกนาที
ปากนั้นมีไว้โป้ปดตามจำเป็น
จะยิ้มกันอย่างไรในภายหน้า
หากจิตใจไร้ค่ากว่าที่เห็น
ขังความคิดดวงจิตปิดประเด็น
เลือดกระเซ็นกี่หมื่นแสนมิใส่ใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น