ข้าแต่ศาลที่รักและเคารพ
ข้าฯขอนบ นอบน้อมยอมกราบไหว้
สรรเสริญเยินยอขอเอาใจ
ท่านยอดเยี่ยมยิ่งใหญ่ไร้เทียมทาน
ขอจุดธูปร้อยดอกมาบอกกล่าว
จานหวานคาวน้ำท่ากระยาหาร
จงเสวยให้เกษมสุขสำราญ
ให้ข้าทาสบริวารร่วมร้องรำ
ทั้งโขลงช้างฝูงม้าหามาให้
เพื่อเอาใจผู้ประเสริฐแสนเลิศล้ำ
ขอเมตตาข้าฯนี้ผู้มีกรรม
ผู้ต้อยต่ำเกิดใต้ผืนแผ่นดินทอง
มิได้เป็นราชการงานอำมาตย์
เสวยชาติข้างถนนให้หม่นหมอง
ยังหาเช้ากินค่ำตามทำนอง
อยู่บนสองมาตรฐานศาลริมทาง
ทั้งศาลเล็กศาลใหญ่ไม่ลบหลู่
แม้นไม่มีหัวหมูมาเคียงข้าง
จัดสำรับเข้าถวายไม่วายวาง
ไม่เอ่ยอ้างเอาบุญเอาคุณใด
ไม่คิดว่าไหว้ศาลก็มีเส้น
กระทั่งเห็นกับตาพวกขาใหญ่
มามือเปล่าเร่งเร้าเอาแต่ใจ
แต่กลับได้ความเมตตาศาลปรานี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น