สวัสดีคนไทยและคนไท
ความหวังเคยกรายใกล้ในวันก่อน
มีผู้นำที่ห่วงหาเอื้ออาทร
ราษฎรมีกำลังเริ่มสร้างตัว
สวัสดีคนไทยและคนไท
ฟ้าก็เย้ยไยไพแลยิ้มหัว
เสกเป่ามนต์ "ความจน" ต้อง อยู่ติดตัว
แสงฟ้าเริ่มสลัว สอนบทเรียน
สวัสดีคนไทยและคนไท
จนอย่างไรจนอย่างนั้นไม่ผันเปลี่ยน
ทนทุกข์ยากหนักหนาแทบอาเจียน
ก็วนเวียนวกวน จนเท่าเดิม
สวัสดีคนไทยและคนไท
ผู้ยิ่งใหญ่มิได้ส่งมิได้เสริม
มองดูเคราะห์ดูกรรมที่ซ้ำเติม
ท่านจึงเพิ่ม ภาระประชาชน
สวัสดีคนไทยและคนไท
อธิปไตยอยู่ที่ไหนไม่เห็นหน
เสรีภาพ และ สิทธิมนุษยชน
คงหายหกตกหล่นบนฟากฟ้า
สวัสดีคนไทยและคนไท
ยิ้มที่ขาดหายไปจากใบหน้า
เหลือเพียงคราบเขียวคล้ำปนน้ำตา
ทุกสิ่งเกินไขว่คว้า...พยายาม
สวัสดีคนไทยและคนไท
ยังอยู่สุขสบายไหมไม่กล้าถาม
เหลือเพียงทุกข์เทวษทั่วเขตคาม
ยิ้มสยามในความฝันอันลางเลือน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น