สัตว์สังคมตอแหลและรุ่มร้อน
จะกินนอนก็มิได้ดั่งใจหวัง
ระริกร่านร้อนทุรนดันทุรัง
จึงคลุ้มคลั่งคับแค้นแลขัดเคือง
เอาความคิดริษยามาตอแหล
รวมหนุ่มสาวเฒ่าแก่มาก่อเรื่อง
เกิดสลิ่มมากล้นชุมชนเมือง
เป็นนิยามความรุ่งเรืองสัตว์สังคม
ยามร้อนแรงแสงแดดเริ่มแผดเผา
สลิ่มใหม่สลิ่มเก่าเข้าผสม
ขุดความคิดริษยาเป็นอารมณ์
แล้วร้องไห้ร้องห่มใต้ร่มเงา
โอ้อกอนิจจาสลิ่มเอ๋ย
ไฉนเลยอาละวาดด้วยขลาดเขลา
สร้างสายธารการศึกษาปัญญาเบา
ด้วยมัวเมาหลงเหล่าแลเผ่าพันธุ์
ประชาชนบนสิทธิขั้นพื้นฐาน
จะพิจารณ์การคิดต่างอย่างสร้างสรร
สลิ่มดื้อกลับถือดีเข้าดึงดัน
แล้วคาดคั้นถือความเก่าเข้าต่อกร
เพราะไม่ใช้ปัญญามาพินิจ
จึงยึดติดตอกย้ำคำสั่งสอน
แล้วโอดโอยโหยไห้ใจอาวรณ์
จะขาดรอนด้วยรักแลดักดาน
ไม่ยั้งคิดพิจารณาดั่งบ้าใบ้
ความเป็นไปไร้รากแลหลักฐาน
นั่งคุดคู้ดูเอเอสทีวีผู้จัดการ
แล้วก็อ่านไทยไพสท์ไปวันวัน
เป็นคนดีมีความรู้ดูแนวหน้า
ตื่นขึ้นมา หาลิเกย์เดอะเนชั่น
เปิดโซเชี่ยลมีเดี่ยด้วยเมามัน
ตอบสนองความกระสัน.....ก็สุขแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น