ค้นหาบล็อกนี้

วันพุธที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ความเงียบ

ความเงียบงันสนั่นก้องใต้ท้องฟ้า
พสุธาสั่นสะท้านสะเทื้อนเสียง
ความเงียบงันลั่นดังทั่ววังเวียง
ฟ้าพอเพียงเหนือพื้นพสุธา


ความเงียบงันสนั่นก้องทั่วท้องน้ำ
จะเก็บงำจำไว้ไปชาติหน้า
ความเงียบงันสั่นไหวในธารา
เสื่อมศรัทราทั่วถิ่นแผ่นดินดำ


ความเงียบงันสนั่นก้องทั่วท้องทุ่ง
ความเจ็บปวดปรงปรุงประกาศย้ำ
ความเงียบงันครั่นครื้นความทรงจำ
เก็บความทุกข์ถูกกระทำช้ำเกินทน


ความเงียบงันสนั่นก้องทั่วท้องฟ้า
ที่สั่งฆ่า ฆ่าไป ก็ไร้ผล
ก่อเกิดนับไม่ถ้วนจำนวนคน
เสรีชนตาสว่างแลซาบซึ้ง……..

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น