ความมืดมนอนธกาลไม่ผ่านพ้น
ค่าของความเป็นคนยังหล่นหาย
เสรีภาพแห่งปัญญาถูกท้าทาย
เสรีชนบนความหมายต่างมุมมอง
อันอำนาจอธิปไตยให้ทวยราษฎร์
ป่าวประกาศปลอบใจไพร่ทั้งผอง
เป็นประชาธิปไตยในครรลอง
จะปกครองแผ่นดินไทยให้เป็นธรรม
อ้างสามเสาเอาหลักการมาก่อร่าง
นิติบัญญัติ จัดวางไว้น่าขำ
เอาเลือกตั้ง ลากตั้ง มานั่งยำ
สร้างรอยดำรอยด่างไว้ในสภา
บริหารก็ต้องให้อยู่ในกรอบ
เราต้องชอบเป็นคำตอบจากฟากฟ้า
เป็นนายกจะอยู่ได้ ในสายตา
รับสนองบัญชาจากซาตาน
ยุติธรรมกำหนดไว้ให้อำนาจ
เพื่อแยกขาดประชาชนพ้นจากศาล
แยกองค์กรปริศนาตุลาการ
อยู่ในอุ้งมือมารแต่นานมา
แบบไทยๆ ประชาธิปไตย ได้เพียงชื่อ
ต่างยึดถือเหนี่ยวรั้งดั่งใบ้บ้า
เป็นอำนาจอธิปไตยไร้ราคา
เป็นประชาธิปไตยแต่พอเพียง
เมื่อกฎหมายหมายกดมาก่อนเก่า
จะยึดเสาหลักใดไร้สิทธิเสียง
ไพร่กู่ร้องก้องดังรอบวังเวียง
มิคู่ควรคู่เคียงกับคนจน
กัมปนาทปังปังเสียงปืนลั่น
เป็นคำตอบจากสวรรค์อันเปี่ยมล้น
ด้วยเมตา กรุณา ประชาชน
ความหลุดพ้น มอบแด่ไพร่ ใต้ฝ่าตีน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น