ค้นหาบล็อกนี้

วันศุกร์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2554

ลิเกย์ Extended Version

1) ลิเกย์หนุ่มกลุ้มใจในหน้าที่
หน่วยก้านดีผีเจาะปากลากเสียงหลง
ทั้งลีลาร่ายรำทำเป็นวง
กระเทยยกจัดส่งมาประชัน


2) เริ่มรัดเครื่องออกแขกแจกภาษา
ทำลอยหน้าลอยตาดูน่าขัน
รำหลบหลังม่านใหญ่ไปวันวัน
รำซ้ายหันขวาหันแล้วลับไป


3)
เหล่าประดาปี่พาทย์มโหรี
ก็ต่างคนต่างตีบี้กันใหญ่
ระนาดเอกอื้ออึงถึงแดนไพร
ทั้งปี่นอกปี่ในก็นัวเนีย


4)
อีกกลองทัดกลองโทนโหนจังหวะ
อารยะขัดใจให้ละเหี่ย
ทั้งตัวโกงก็ทำแผลงชอบแย่งเมีย
อีกตัวกากก็ปากเสียชอบซุกซน


5)
เปิดวิกโชว์คนก็โห่แล้วเฮไล่
พวกปากมันจัญไรก็ไม่สน
สร้างพล็อตเรื่องล้วนบัดสีแลพิกล
ดูสิวะ! ประชาชน ต้องทนดู


6)
เชิญต่างด้าวท้าวต่างแดนมาดูวิก
เขาหัวร่อต่อกระซิกเพราะอดสู
ลิเกย์เถื่อนแถไถไปข้างคู
เป็น ประ-ชา-ธิ-ปะ-ตู แด่ผู้เดียว


7) กระเทยยกยืนยันว่าอย่าหยุด
จะรำข้ามหรือรำมุดให้หวาดเสียว
ก็รำไปอย่าได้ยั้งสั่งแล้วเจียว
หากดื้อดึงนะประเดี๋ยวจะโดนดี


8) เหล่าเสนาอมาตย์ก็อาจหาญ
ออกเป่าหูทุกหมู่บ้านทุกท้องที่
ลิเกย์หนุ่มมอบน้ำใจแถมไมตรี
แจกสะตางค์ฟรีฟรีตั้งสองพัน



9) ใช้ช่วยดูช่วยดันให้ดังก้อง
ขอพ่อแม่พี่น้องโน่นนี่นั่น
ไปช่วยชมช่วยเชียร์ชเลียร์กัน
เทวะดาบนสะหวันทั่นยังชม


10)
ทั้งยายมายายมีที่บ้านนอก
เมื่อโดนหลอกร้องตะโกนว่าโดนต้ม
ลิเกย์ใหม่ใสซ่านัยน์ตาคม
มาล่อหลอกเพียงลมไม่อยากแล


11)
ขอพระเอกคนเก่าเอามาเล่น
เขาร้องรำทำให้เห็นเป็นของแท้
ทั้งปี่พาทย์วงใหญ่ไม่งอแง
ไม่เลื่อนเปื้อนเชือนแชเหมือนแม่มึง



12)
กระเทยยกก็ต้องยอมให้โยกย้าย
อายุขัยก็ใกล้ตายยังอยากหึง
จะรวบหางกินหัวชั่วตำลึง
ไม่นึกถึงคนดูกูไม่ยอม


13)
ข้างป้าแม้นยายเมียนบอกไม่รับ
จะม้วนเสื่อลากลับสู่กระท่อม
จำหักหน้าไม่ต้องมีประนีประนอม
จะหว่านล้อมอย่างไรก็ไม่ฟัง


14)
พ่อกำนันพ่อผู้ใหญ่ก็ใบ้แดก
เสื้อน้ำเงินเดินมาแจกพร้อมใบสั่ง
ลิเกย์ใหม่ทั้งจังไรและน่าชัง
จะคาดหวังว่าจะเด่นเป็นดาวเดือน


15)
คิดลอกแบบท่ารำลิเกเก่า
ยังโง่เง่ารำอย่างไรก็ไม่เหมือน
ทั้งบทร้องรุ่มร่ามออกเลอะเลือน
โยกหัวส่ายดั่งใส้เดือนบนดินดาน


16)
อพิโธ่อพิสัตว์อภิเสือก
ขอขากตุ๋ยไอเต้บเมือกทาสตะหาน
ลิเกเก่าเขาร้องรำจนชำนาญ
ถึงลอกไปก็ป่วยการไม่ได้กิน



17) ข้างนักเลงคุมวิกก็วิ่งวุ่น
บ้างเงื่องหงอยคอยลุ้นที่ปลายลิ้น
ทั้งรถเรือหลายเรื่องยันเครื่องบิน
อยากรวบทรัพย์รวมสินตอนสุดท้าย


18)
กระเทยยกยืนยันไม่ครั่นคร้าม
แม้นไฟลามหลังวิกจนฉิกหาย
ให้โลกรู้โลกเห็นตายเป็นตาย
จึงสั่งความฝูงควายให้เข้าชน


19)
ลิเกย์ใหม่ใช้โอกาสอันน้อยนิด
เข้าเบือนบิดบ่าวไพร่ให้เห็นผล
โคสะนาสามานย์พิการพิกล
ใส่ความคนสีแดงไม่ภักดี


20)
ข้างนายโรงร้อนรุ่มให้กลุ้มหนัก
ทำอย่างไรให้คนรักกันละนี่
เงินสองพันตัดใจให้ฟรีฟรี
ยังไม่มีคนรักหนักกบาล



21)
ประชาชนยิ่งช้ำกระหล่ำเน่า
เคยแต่ เอา เอา เอา จากชาวบ้าน
ทั้งอมาตย์เสนาสุขสำราญ
ทั้งนายทุนขุนตะหานเคยครองเมือง



22)
สิ้นบุญเก่าแล้วลิเกย์สารขัณฑ์
ถึงปลายลีบตีบตันตามท้องเรื่อง
กระเทยยกแห่งสยามนามประเทือง
เคยฟูเฟื่องเฟื่องฟูต้องฟูมฟาย



23)
จะดีดดิ้นก็สิ้นแรงไม่มีเหลือ
ลบลายเสือเป็นหมาน่าใจหาย
คิดว่าโอลด์โซลเย่อร์เนเว่อร์ดาย
ยังมั่นหมายหมกมุ่นจนมึนเมา


24)
โอละเห่ลิเกย์ใหม่ไม่ฟูเฟื่อง
ด่าทั้งบ้านทั้งเมืองทั้งค่ำเช้า
เสียงร้องเล่นลูกคอก็ไม่เบา
แต่ท่ารำสลับเท้าทุเรศตา



25) มโหรีปี่พาทย์ตวาดลั่น
เริ่มประชดประชันกันทั่วหน้า
ทั้งตัวกากตัวโกงเริ่มโกลา
จะขอขึ้นราคาโก่งค่าตัว



26)
แต่นายโรงยังลุ้นไม่ยอมเลิก
แล้วสั่งเบิกเงินคงคลังตั้งค่าหัว
บอกพระเอกลิเกย์ใหม่อย่าได้กลัว
หลอกพวกงัวพวกควายได้หลายเดือน



27)
แฟนลิเก เก่า-ใหม่ ไม่แฮปปี้
ว่าพระเอกคนนี้รำไม่เหมือน
ทั้งท่วงทีท่าทางก็ลางเลือน
ชอบบิดเบือนท่ารำกำมะลอ



28)
พระเอกใหม่ไม่สนใจใครทั้งนั้น
จะชอบกันเกลียดกัน ฉันไม่ง้อ
ฉันร้องดีร้องเด่นเล่นลูกคอ
หน้าตารึก็หล่อไม่เป็นรอง



29)
อันท่าทางเก้งก้างอย่างที่เห็น
เพราะว่าเป็นแบบฝรั่ง แซ่มังฆ้อง
เป็นลิเกย์รุ่นใหม่คนหมายปอง
ว่าเป็นหนึ่งไม่มีสองเทพสั่งมา



30)
แล้วร้องเลยเลื่อนเปื้อนถึงเพื่อนบ้าน
ทำท่ายักษ์ท่ามารเหมือนคนบ้า
ร้องเพลงเสือกเพลงแส่อวดศักดา
ถือตัวว่าเป็นหัวหน้าแห่งลิเกย์



31)
ฝ่ายเพื่อนบ้านเก็บอาการไว้ในอก
ยอมเปิดหน้าให้ชกแล้วยิ้มเผล่
แล้วสวนศอกเข้าใส่ไม่ลังเล
พระเอกล้มลงเปลป่วยอีกนาน



32)
เรื่องบ้านใครบ้านใครอย่าได้เสือก
ตัวไม่ได้รับเลือกจากชาวบ้าน
ปล้นตำแหน่งพระเอกมาวิชามาร
ให้ทหารกระเทยยกมาค้ำยัน



33) มึงไม่ใช่พระเอกแท้อย่าแส่ส่าย
มาออกลายลบหลู่กูรึนั่น
ที่มึงเล่นลิเกย์อยู่กูรู้ทัน
เขารู้กันทั่วไปมันไม่จริง



34)
พระเอกใหม่ช้ำใจไร้ทางสู้
แต่รำหลอกคนดูไม่อยู่นิ่ง
เริ่มงกๆเงิ่นๆเดินเหมือนลิง
แล้วหลบพักพึ่งพิงริมกำแพง



35)
จะหวังยื้อยืดอายุสักระยะ
ใบหน้าก็ตกกระเป็นแห่งๆ
จะเดินไปไม่ได้ทั่วกลัวสีแดง
อีกสีเหลืองก็ร้อนแรงเริ่มรุกราน



36)
จะพึ่งสีน้ำเงินเดินนำหน้า
ก็ต้องเลี้ยงข้าวปลาและอาหาร
มันช่างกินจุนักดั่งยักษ์มาร
แถมกินเล่นไม่เว้นวารทุกเวลา



37)
จะพึ่งพี่สีเขียวก็เสียวหลัง
พี่ก็ขูดจนหมดคลังยังต่อว่า
งบประมาณงบประเมิณเกินราคา
ก็จะหาทางกู้อีกซักกอง



38)
กระเทยยกยืนยันเป็นมั่นเหมาะ
ว่าจะเสาะเสวงหาอย่าหม่นหมอง
จะกู้เงินกู้เพชรหรือกู้ทอง
หนูไม่ต้องเป็นห่วงยอดดวงใจ



39)
มีดอกบัวบานอ้าท้าลมฝน
ประชาชาติประชาชนทนไม่ไหว
ช่วยเลาะกลีบเกสรก่อนจากไป
เหลือเพียงก้านกับใบอยู่ในบึง


40)
เหลือรากบัวก้านใบไร้ปัญหา
เพราะล้วนมีคุณค่าอย่างสุดซึ้ง
มีหลายพันหมื่นแสนล้านตำลึง
เป็นที่พึ่งที่พักพิงทุกเพลา



41) อันดอกเบี้ยดอกหอยก็น้อยนิด
ไม่ต้องคิดแคะไค้มันไร้ค่า
ขยายวิกลิเกย์ใหม่ให้ลือชา
แฟนลิเกย์คงจะมากันมากมาย


42)
จงสร้างแฟนลิเกย์ใหม่อย่าได้ช้า
ลิเกเก่าไร้ค่าหมดความหมาย
ถึงแฟนเก่าเขาสงสารแลเสียดาย
ฉากสุดท้ายเขาคงมาหาเราเอง



43)
ลิเกย์ใหม่ได้ฟังก็เริ่มฝัน
ว่าสักวัน สักวัน ฉันต้องเก่ง
มโหฬารมโหรีที่บรรเลง
เราจะเริ่มร้องเพลง จากยอดดอย


44)
ทั้งยายแม้นยายเมี้ยนมายืนด่า
ทั้งยายมากปากปลาร้าเป็นต่อยหอย
จึงซัดใส่ไม่ต้องคิดประดิดประดอย
อีกลุงมีอีน้อยมาร่วมวง



45)
ทั้งไอ้ผาดไอ้ผันกำนันเล็ก
ลาวฝาหรั่งแขกเจ๊กเข้ายุส่ง
อีกชาวไร่ปลายนาชาวป่าดง
เข้าร่วมวงขับไล่วิกลิเกย์



46)
จนแฟนแฟนทั้งสองฝ่ายต่างส่ายหน้า
แก่กะโหลกกะลามาทำเท่
จะยึด สิทธิ-เสียงกูไป ไม่โอ.เค.
อ้างลมพัดลมเพเพื่อฟากฟ้า



47)
เหล่าปี่พาทย์ ระนาดกลอง ก่อกบฏ
เร่งจังหวะตีประชดชิงนำหน้า
พระเอกรำหลงทางกลางพนา
แล้วหมุนซ้ายหมุนขวาหาทางไป



48)
ทั้งฉิ่งฉับกรับกลองประลองยุทธ
ผู้กำกับรีบรุดเข้าแก้ไข
ปลอบประโลมมโหรีให้มีใจ
ยื้อพระเอกลิเกย์ใหม่ให้นานๆ



49) มโหรีเห็นทีขี่แพะไล่
ที่รับคำกันไว้หลายวันผ่าน
ทั้งค่าแรงเบี้ยเลี้ยงอลังการ
เป็นมูลค่ามหาศาลบานบุรี


50)
ผู้กำกับขยับเหงือกน้ำเมือกลื่น
ช่วยหวานอมขมกลืนกันเถิดพี่
ท้องพระคลังตื้นเขินเงินไม่มี
ขอขัดกลอนผ่อนหนี้อีกสักนิด


51)
หัวหน้าหมู่มโหรีนามยี้ห้อย
ขยับด่าว่า หนอย..! ไอ้ปาราสิต
หากจะให้มโหรีมีชีวิต
ก็ต้องคิดโครงการเอากำไร


52)
คิดไม่เป็นอย่าป้องปัดหรือขัดขวาง
จะพูดอย่างทำอย่างยังไงไหว
เป็นพระเอกลิเกย์ก็รำไป
อย่ามาคลุกวงในมันไม่งาม



53)
ผู้กำกับรับคำน้ำเมือกหยด
หน้าสลดรับคำครั้งที่สาม
แล้วรับว่าข้าน้อยจะคอยตาม
เรื่องโครงการจะสอบถามให้ทันควัน



54)
ผู้กำกับรับงานแล้วสานต่อ
ปรึกษาแม่ปรึกษาพ่อบนสวรรค์
จะสั่งตายสั่งเป็นคงเห็นกัน
แข้งขาสั่นเสียวสยองยะเยือกเย็น



55)
แม่สั่งว่าฆ่าหนามอย่าไว้หน่อ
เมื่อตัดไม้อย่าไว้ตอให้พ่อเห็น
อนาคตจะยุ่งยาก ลำบากลำเค็ญ
คิดให้เป็นแล้วไป ปฏิบัติการ



56)
พลันสิงสาราสัตว์เข้าสมสู่
คึกคะนองร้องกู่ก้องประสาน
ตอแหลแลนด์แดนดินถิ่นวิมาน
สร้างตำนาน วิกลิเกย์ อันเกรียงไกร


57)ยี่เกย์หนุ่มนักเรียนนอกก็เริ่มหนาว
จะพักยกชั่วคราวคงมิได้
ทั้งแม่พ่อก็เร่งเร้าเอาแต่ใจ
กระเทยยกขาใหญ่ก็ย่ำยี



58)
ยี่เกย์หนุ่มกลุ้มใจจนไข้จับ
จะหันกลับหลังไปก็ใช่ที่
ด้วยนายโรงร้อนรุ่มกลุ้มฤดี
อยากแสดงสักสองปีจะจากจร



59)
ด้วยกังวลจนแต้มต้องรำต่อ
เสียงลูกคอคลุ้มคลั่งดั่งหมาหอน
มโหรีก็เร่งเร้าใจรอนๆ
ระนาดแข็งระนาดอ่อนยังนัวเนีย


60)
แลฆ้องวงก็ขึ้งเคียดด้วยความแค้น
ด้วยป้าแก่นแม่มันนั้นเพิ่งเสีย
ทั้งตัวโกงมาเกาะแกะแทะโลมเลีย
ซ้ำนังเมียเริ่มมัวเมาอยากเอาดี


61)
แสนอนาถอนาถานิจจาเอ๋ย
แต่ก่อนแต่ไรไม่เคยเป็นอย่างนี้
ตัวละคอนล้วนระยำขั้นอัปรีย์
จะลูกหนีก็กลัวใจ ไม่ได้ตังค์



62)
ทั้งมือฉิ่งมือฉาบฉวัดเฉวียน
แกล้งทำเนียนพระเอกใหม่ให้คลุ้มคลั่ง
ระนาดเอกแกล้งอ้อยอิ่งนิ่งรอฟัง
บอกจะรอขอใบสั่งไม่ส่งมา


63)
ลิเกย์หนุ่มกลุ้มใจจนไข้หด
รำประชดชายแดนแห่งแว่นฟ้า
มโหรีมิส่ง รับ ตามตำรา
วิกลิเกย์อมาตยาเริ่มโยกคลอน



64)
อำมาตย์ใหญ่ได้มุข มาโปรโหมด
จะข่มขู่คาดโทษเอาไว้ก่อน
หากชาวไพร่ปันใจให้ละคร
โทษนั้นถึงม้วยมรณ์ สิบชั่วคน



65) จึงบัญชาเสนาทั้งน้อยใหญ่
ศาสตราวุธชุดใหญ่ในเวหน
รวมรถเกราะรถถังกำลังพล
ทั้งเรือบินรถยนต์ลาดตระเวน



66) กวาดต้อนไปพวกไพร่แผ่นดินนี้
หากหลบลี้หนีไปอย่าให้เห็น
จักจองจำจนถ้วนทั่วตัวเป็นๆ
ให้ลำเค็ญอยู่ในคุกจึงจะควร



67) มาเข้าวิกโดยไวอย่าได้ช้า
เรียงเข้ามาแยกชั้นกั้นสัดส่วน
จงสงบ สันติ ตามขบวน
แล้วห้ามป่วน จะโดนปราบให้หลาบจำ



68) มีลิเกย์ให้ดูอยู่นิ่งๆ
ห้ามติติงใดๆให้บอบช้ำ
ลิเกย์ดีมีคุณค่าทุกๆคำ
แล้วจงนำกลับไปใส่กระบาล



69) ถึงบทโศกก็ต้องเศร้าแลสลด
ทำไปดามกำหนดกฎทหาร
ห้ามหัวเราะเร่อร่าน่ารำคาญ
จะเสื่อมเกียรติเสียการแห่งลิเกย์



70) ต้องเคร่งครัดจัดระเบียบปฏิรูป
ต้องจุดธูปสาบานไม่หันเห
ต้องจงรักไม่เรรวนไม่รวนเร
สั่งไอ้เหล่รับบัญชาหัวหน้ายาม



71) ทั่วถิ่นแคว้นเขาเป็นแฟนลิเกเก่า
จึงรุกเร้าร้องเรียนเฝ้าเพียรถาม
จักคอยวันคอยเวลาที่ฟ้างาม
ยังตามติดติดตามตลอดมา



72) ลิเกย์ใหม่บ่าวไพร่ก็ไม่ปลื้ม
ยังไม่ลืมลิเกเก่าเฝ้าเรียกหา
จึงเกิดการณ์ สั่นสะท้านทั่วพารา
ตะโกนว่า เหี้ยสั่งฆ่า ประชาชน

.................................................................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น