สิ่งที่เห็นไม่เป็นเช่นที่คิด
กำแพงปิดป้องไว้ไม่ให้เห็น
เพียงภาพหลอกบอกความตามจำเป็น
แล้วซ่อนเร้นความลวงโลกมายา
ที่ต่อเติมเสริมแต่งตำนานไว้
เป็นประชาธิปไตยอันไร้ค่า
ได้ล่อหลอกเล่าขานเนิ่นนานมา
ข้าวในนาปลาในน้ำตามนิยาย
สิ่งที่เห็นไม่เป็นเช่นที่หวัง
เพราะ “คำสอน” “คำสั่ง” "ทั่น" ทั้งหลาย
“โคสะนา” “ปะชาสำพัน” กันมากมาย
ทั้งติดป้าย "โป๊ดสะเต้อ" กันเกร่อเมือง
สิ่งที่เห็นไม่ได้เป็นเช่นที่ฝัน
สมานเธอ สมานฉัน กันฟูเฟื่อง
ร้องบรรเลงเพลงชาติไว้ให้รุ่งเรือง
อันสยามนามประเทืองเทพประทาน
อิสระ เสรี เป็นที่สุด
จึงต้องมุดแต่ในรูอยู่ในบ้าน
ตั้งแต่เล็กจนโตโง่ดักดาน
เกิดปัญญา วิชาการ วิชาเกิน
"ทั่น" ให้รู้ ให้ดู และให้เห็น
ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ "ทั่น" สรรเสริญ
"ทั่น" ก่อสร้างทางไว้ให้เราเดิน
เราก็เพลินเจริญใจ “ให้ซาบซึ้ง”
สิ่งที่เห็นไม่ได้เป็นเช่นที่หวัง
ออกคำสั่ง “โปรดฟังอีกครั้งหนึ่ง”
เพราะเราไม่รักกัน "ทั่น" นั้นจึง-
ต้องลากดึงเราไว้ใต้อุ้งตีน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น