ค้นหาบล็อกนี้

วันพฤหัสบดีที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

แก้วหน้าหมา

ความทุเรศบนใบหน้าว่าทุเรศ
หรือเป็นเหตุให้ใจจิตคิดการชั่ว
ความเลวทรามต่ำช้ามากับตัว
เหมือนจิตมืดใจมัวมาแต่เยาว์

มึงเกิดมาอาภัพอัปลักษณ์
ไม่รู้จักทางธรรมเพราะกรรมเก่า
ยังงมงายขายตัวด้วยมัวเมา
ล้วนกิเลสรุมเร้าแผดเผาใจ

ฤาผีห่าซาตานมารมาสิง
หรือแท้จริงมึงทั้งเลวทั้งเหลวไหล
ความระยำที่มึงทำกับเมืองไทย
มาจากไหนหากมิใช่ในสันดาน

ไม่รู้บุญรู้บาปใจหยาบช้า
ยังลุ่มหลงระเริงร่าระริกร่าน
มึงเต็มใจอยู่ภายใต้อุ้งตีนมาร
ยังเกาะกุมเผด็จการไอ้ห่ากิน

มึงเกิดมาอาภัพอัปภาคย์
ให้ความเลวฉุดลากลงปลายลิ้น
แสวงหาแต่อาจมเป็นอาจิน
จนชาชินความชั่วร้ายและเลวทราม

ทำทุเรศทุกท่าเลวกว่า เ หี้ ย
หน้าตัวเมียมึงเลียใครไม่ต้องถาม
เหลือแต่ซากกากกระพี้ความดีงาม
เป็นนิยามแก้วหน้าหมาที่หมาเมิน

..............................

ขออภัยหมาทุกตัวในโลกที่ข้าพเจ้าล่วงเกิน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น