ค้นหาบล็อกนี้
วันอาทิตย์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555
การเดินทางของความตอแหล
ความตอแหลแผ่ไปในขอบเขต
ความทุเรศทุรังดังสนั่น
ความมืดบอดก็บงการเข้ากีดกัน
ความอิจฉาพาความฝันพลันมลาย
ความตอแหลเลี้ยวลดเข้ากดขี่
ความบัดสีส่งสารผ่านเครือข่าย
ความดึงดื้อถือดีไม่มีอาย
ความเป็นตายเข้าย่างกรายไม่รั้งรอ
ความตอแหลแผ่ไปในวงกว้าง
ความบาดหมางมุ่งมั่นดึงดันต่อ
ความละโมบโลภหลงคงไม่พอ
ความเจ็บช้ำค้ำคอด้วยพอเพียง
ความตอแหลแผ่ไปในโลกหล้า
ความเมตตาก็ตายไปไร้สิ้นเสียง
ความเคืองแค้นคับข้องเข้ามองเมียง
ความตอแหลจึงหล่อเลี้ยงความรุ่งเรือง
ความตอแหลแผ่ไปในอากาศ
ความอุบาทว์เข้าบังคับนานนับเนื่อง
ความวิบัติเข้ากัดสิ้นสังคมเมือง
ความฟุ้งเฟื่องเป็นฟอนไฟเผาใจคน
ความตอแหลยังรุกล้ำบนธรรมาสน์
ความวิปริตวิปลาสประกาศปล้น
ความตอแหลแผ่เมตตาสาธุชน
ความขัดสนเข้าซัดสาดประกาศชัย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น