มึงก็อยากจะ "พอง" กูจ้อง "ยุบ"
มึงอยาก "บาน" กูว่า "หุบ" ดีกว่าไหม
มึงว่า "ต่อ" กูให้ "ตัด" เถอะ สินใจ
มึง "รีรอ" กูก็ "ไล่" ไอ้ฆาตกร
มึงยัง "ดื้อ" กูก็ "ด่า" ไอ้หน้าด้าน
มึง "ขี้ขอ" กูก็ "ค้าน" ไอ้กะล่อน
มึง "หลบหลีก กู "รุกไล่" ไม่ต้องนอน
มึง "กล่าวหา" กู "อุทธรณ์" ได้ทุกวัน
มึงว่า "ยุบ" กูว่า "ยาก" เพราะยี้ห้อย มันร้องไห้...
มึงใช้ "ปาก" กูใช้ "ใจ" ไม่แปรผัน
มึงว่า "ดี" กูว่า "ทราม" ตามๆกัน
มึง "ดึงดัน" กู "ขัดขวาง" ตามครรลอง
มึงด่า "ไพร่" กูด่าไอ้ "หมาอำมาตย์"
มึงอ้าง "ชาติ" กูอ้าง "ชน" คนทั้งผอง
มึงว่า "ซื่อ" กูว่า "คด" ดั่งลำคลอง
มึง "เรียกร้อง" กู "ทุเรศ" สุดจะทน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น