๑๑๒ พวกมึงอย่าอาจเอื้อมนะเว้ย!

นั่นไม่เหมาะโน่นไม่ดีนี่ไม่ได้
โน่นเป็นเทศนี่เป็นไทยใช่ทาสเขา
นั่นไม่สวยโน่นไม่งามตามแบบเรา
นั่นก็โง่โน่นก็เขลาจงคิดดู

นั่นไม่เหมาะเพราะไม่ต้องตามประสงค์
โน่นไม่ได้เพราะไทยคงไม่ควรคู่
นั่นไม่ดีเพราะไม่มีใครเชิดชู
โน่นไม่งามตามความรู้ที่เรียนมา

โน่นฝรั่งจะลอกเลียนคงรกโลก
นี่เป็นไทยได้ด้วยโชควาสนา
โน่นฝรั่งมันตั้งใจจะตบตา
นี่เป็นไทยให้คุณค่ากว่าเพชรพลอย

นั่นไม่ดีไม่งามตามคำบอก
โน่นก็หลอกสร้างคำลวงมาเรียงถ้อย
นั่นไม่จริงสิ่งเสมือนดูเลื่อนลอย
โน่นก็ด้อยด้วยคุณค่าสังคมไทย

ที่ว่าดีที่ว่างามตามวิถี
ไหนว่าดีไหนว่างามขอถามไถ่
อันว่าดีว่างามตามเหตุใด
ดีตรงไหนงามตรงไหนอย่างไรกัน

เมื่อติดตามถามหาซึ่งเหตุผล
ปัญญาชนใต้ความชังยังดื้อรั้น
กากความคิดอวิชชามาฟาดฟัน
ถึงทางตันก็ตอบโต้ท้าต่อยตี.....